د ـ پرهيز از نافرمانى

امام صادق عليه السلام : ـ درباره سخن خداوند متعال «اگر كنار تو به پيرى رسيدند . . .» ـ : اگر آنان ، تو را به تنگ آوردند ، ناراحتى ات را ابراز مكن واگر تو را زدند ، بر آنان فرياد مزن [و درشتى مكن] .

امام صادق عليه السلام : پايين ترين درجه نافرمانى ، «اُف» گفتن است و اگر خداوند عز و جلچيزى كمتر از اين سراغ داشت ، بى ترديد ، از آن نهى مى نمود .

امام صادق عليه السلام : ـ درباره سخن خداوند متعال «و از سرِ رحمت ، بال فروتنى بر آنان بگستر» ـ : چشمانت را جز با مهربانى و دلسوزى از نگاه به آنان ، پُر مكن و صدايت را بالاتر از صداى آنان و دستت را بالاتر از دستان آنان ، بلند مكن و بر گام هاى آنان ، پيشى مگير .

امام صادق عليه السلام : ـ درباره سخن خداوند متعال «محترمانه با آنان سخن بگو» ـ : اگر تو را زدند ، به آنان بگو : خداوند ، شما را بيامرزد!

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : به نافرمانِ پدر و مادر گفته مى شود : هر اندازه مى خواهى ، طاعت به جاى آور كه من ، تو را نمى آمرزم .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : كسى كه پدر و مادرش را ناراحت سازد ، بى ترديد ، نسبت به آنان ، سركشى كرده است .

صحيح مسلم ـ به نقل از عبد اللّه بن عمرو بن عاص ـ : پيامبر خدا فرمود : «از جمله گناهان بزرگ ، ناسزاگويى انسان به پدر و مادرش است .
گفتند : اى پيامبر خدا! آيا انسان به پدر و مادرش ناسزا مى گويد ؟
فرمود : «آرى . [به اين صورت كه ]كسى به پدرِ كسى دشنام مى دهد و او ، به پدر اين ، دشنام مى دهد و اين ، به مادر او دشنام مى دهد و او ، به مادر اين ، دشنام مى دهد» .

امام باقر عليه السلام : نگاه پدرم به كسى افتاد كه پسرش همراه او بود ، در حالى كه او مى رفت و پسر به بازوى پدر ، تكيه زده بود . پدرم از سرِ ناراحتى ، با آن پسر ، سخن نگفت تا از دنيا رفت .

امام عسكرى عليه السلام : گستاخى فرزند بر پدرش در كودكى ، به سركشى در بزرگى فرا مى خوانَد .