الف ـ تكريم و مدارا و دلسوزى و محبّت

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : كودكانتان را تكريم كنيد و آنان را خوبْ تربيت كنيد .

مسند ابن حنبل ـ به نقل از عموى ابو رافع بن عمرو غفارى ـ : من كودك بودم كه به درخت خرماى انصار ، سنگ پرتاب مى كردم . پيامبر صلي الله عليه و آله كه آمد، به ايشان گفته شد : اين جا كودكى است كه به درخت خرماى ما سنگ مى زند . مرا نزد پيامبر صلي الله عليه و آلهبردند و ايشان فرمود : «اى پسر! چرا به درخت خرما سنگ مى اندازى ؟» .
گفتم : [از آن ]مى خورم .
فرمود : «به درخت ، سنگ نينداز و هر چه پايين آن ريخت ، بخور» .
سپس [با مهربانى] دست بر سر من كشيد [برايم دعا كرد ]و فرمود : «خداوندا! شكم او را سيرگردان» .

المعجم الكبير ـ به نقل از اسد بن وداعة ـ : مردى به نام جُزء ، نزد پيامبر صلي الله عليه و آلهآمد و گفت: اى پيامبر خدا! خانواده ام مرا خشمگين مى سازند . به چه چيزى آنان را مجازات كنم ؟
فرمود : «درگذر» .
سپس ، بار دوم گفت : تا اين كه سه بار تكرار كرد . فرمود : «اگر مجازات كردى ، به اندازه اشتباه ، مجازات كن و از [زدن به ]صورت بپرهيز» .

امام على عليه السلام : همانند طبيب همراه باش كه دارو را جايى به كار مى بَرَد كه سودمند است .

امام على عليه السلام : بدْكار را با پاداش دادن به نيكوكار ، [از كار ناشايست ]باز دار .

امام على عليه السلام : مجازات خردمندان ، با تعريض و اشاره است و مجازات نابخردان ، با تصريح .

امام على عليه السلام : تعريض و اشاره به لغزش خردمند ، از دردناك ترين سرزنش ها براى اوست .

امام على عليه السلام : كنايه زدن به خردمند ، شديدترين سرزنش براى اوست .

امام على عليه السلام : چه بسا گناهى كه اندازه مجازات آن ، آگاه كردن خطا كار از آن است .

امام زين العابدين عليه السلام : حقّ خردسال ، مهربانى در آموزش او ، بخشيدن او و پوشاندن [اشتباهات ]او ، مدارا كردن با او و يارى كردن اوست . . . وحقّ هم كيشان تو اين است كه . . . پيرمردانِ آنها به جاى پدر تو باشند و جوانانشان ، به جاى برادران تو وزنان پيرشان به جاى مادر تو و خردسالان [آنها]به جاى فرزندان تو .