1908 ـ تشويق به سرپرستى يتيمان

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ آنگاه كه انگشت اشاره وميانى خود را نشان داد ـ فرمود: من و سرپرست يتيم ـ در صورتى كه از خداوند عز و جل پروا كند ـ در بهشت مانند اين دو [انگشت كنار هم ]هستيم.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در بهشت سرايى است كه به آن «شادى سرا» گفته مى شود و تنها كسى وارد آن مى شود كه ايتام مؤمنان را شاد سازد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه از سنگدلى خود شكايت كرد ـ فرمود: آيا دوست دارى نرمدل شوى و به خواسته ات برسى؟ به يتيم مهربانى كن و دست محبت بر سر او كش و از غذايت به او بخوران؛ در اين صورت دلت نرم مى شود و به خواسته ات مى رسى.

امام على عليه السلام ـ در وصيت خود پيش از شهادت ـ فرمود : درباره يتيمان از خدا بترسيد و مبادا يك روز سيرشان كنيد و يك روز گرسنه بمانند و مبادا كه با حضور شما آنان از بين بروند؛ زيرا از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: هر كس يتيمى را سرپرستى كند تا آنكه بى نياز شود، خداوند عز و جل با اين كار بهشت را بر او واجب گرداند، همچنان كه آتش دوزخ را بر خورنده مال يتيم واجب ساخته است.