1832 ـ تشويق به وصيّت كردن

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن:
(كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْرا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّا عَلَى الْمُتَّقِينَ) .
حديث

«بر شما مقرّر شده است كه چون يكى از شما را مرگ فرا رسد، اگر مالى برجاى گذارد، براى پدر و مادر و خويشاوندان [خود ]به طور پسنديده وصيت كند. [اين كار ]حقّى است براى پرهيزگاران».
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : الوَصِيَّةُ حَقٌّ على كُلِّ مُسلمٍ . حديث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : وصيّت كردن وظيفه هر مسلمانى است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : محروم [از رحمت خدا ]كسى است كه از وصيّت كردن محروم شود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بر هيچ مسلمانى سزاوار نيست كه شبى را سپرى كند، مگر اينكه وصيّتش زير سرش باشد.

امام باقر عليه السلام : هركس هنگام مرگ خود براى خويشاوندانش كه از او ارث نمى برند وصيّت نكند عمل خود را به معصيتى ختم كرده است.