1525 ـ فضيلت وام دادن

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركس به اندوهگينى [كه مالش رااز دست داده] وام دهد و در پس گرفتن آن مراعات كند، عمل را از نو شروع كرده است (گناهانش پاك شده) و خداوند به ازاى هر درهم، هزار قنطار (صد رطل) از [درهم ]بهشت به او عطا كند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به مؤمنى وامى دهد و [براى پس گرفتن آن ]صبر كند تا دستش باز شود، مال او زكات محسوب شود و فرشتگان براى او دعا كنند تا اين كه وامش به او برگردانده شود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه مى خواهد دعايش مستجاب و اندوهش برطرف شود ، به تنگذست مهلت دهد .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه برادر مسلمانش در وامى به او نياز پيدا كند و او بتواند وام بدهد و چنين نكند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام گرداند.

امام على عليه السلام : هر كه به خدا توكل كند، خداوند كفايتش كند و هر كه از خدا بخواهد، خداوند به او عطا كند و هر كه به خدا وام دهد، خداوند آن را باز پس دهد و هر كه خدا را سپاس گويد، خداوند به او پاداش دهد.

امام على عليه السلام ـ در سفارش به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام ـ فرمود : اگر تهيدستى ديدى كه توشه تو را تا روز قيامت برايت به دوش كشد و فردا هنگامى كه به آن توشه نياز دارى آن را تحويل تو دهد، وجود او را غنيمت دان و توشه خويش را بر دوش او نِه و تا جايى كه مى توانى اين بار توشه را زياد كن؛ زيرا ممكن است كه دگر باره او را بجويى و نيابى. اگر توانگر بودى و كسى از تو وامى خواست، وجود او را غنيمت دان تا در روز تنگدستى آن را به تو باز پس دهد.

امام صادق عليه السلام : بر در بهشت نوشته است: [ثواب ]وام، هيجده برابر است و صدقه، ده برابر. علّتش اين است كه وام جز به دست نيازمند، نمى رسد اما صدقه، ممكن است به دست غير محتاج بيفتد.

امام صادق عليه السلام : اگر وامى پرداخت كنم، خوشتر دارم از اين كه به همان مقدار صله و بخشش دهم.