1323 ـ بخشايش خدا

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال عايشه از دعاى شب قدر ـ فرمود : مى گويى: بار خدايا! تو بخشايشگرى و گذشت و بخشش را دوست مى دارى؛ پس مرا ببخش.

تنبيه الخواطر : عربى باديه نشين به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد: اى رسول خدا! روز قيامت چه كسى به حساب خلايق مى رسد؟ فرمود: خداوند عزّوجلّ. باديه نشين گفت: به خداوندگار كعبه سوگند كه نجات يافته ايم! حضرت فرمود: چگونه، اى اعرابى؟ عرض كرد: زيرا كريم هر گاه قدرت يابد ببخشايد.

امام على عليه السلام : اى جماعت بندگان خدا! همانا خداوند متعال از كارهاى ريز و درشت و بى پرده و در پرده شما باز خواستتان مى كند. آن گاه، اگر كيفرتان دهد شما بيش از اينها ستمكار بوده ايد و اگر گذشت كند او بيش از آن بخشايشگر است.

امام على عليه السلام ـ در مناجات ـ گفت : الهى! به بخشايش تو مى انديشم، در نتيجه خطا و گناهم بر من آسان مى شود، سپس سختى كيفر تو را به ياد مى آورم ، پس بلا و گرفتاريم بر من بزرگ مى نمايد.

امام على عليه السلام : بار خدايا! با من به عفوَت رفتار كن، نه به عدلت.

امام على عليه السلام : هر كه از حرامهاى خداوند خويشتندارى كند، بخشش خدا به سوى او بشتابد.

امام على عليه السلام : ليكن خداوند بندگان خود را به انواع سختيها مى آزمايد و به واسطه كوششهاى گوناگون به بندگيشان مى كشد و به اقسام ناخوشايندها و ناملايمات مبتلايشان مى كند تا بدين وسيله كبر را از دلهايشان بيرون بَرد و فروتنى را در جانهايشان جاى دهد و آن را درهايى گشوده به سوى فضل خود و وسايل آسانى براى بخشش خويش قرار دهد.

امام صادق عليه السلام ـ بارها ـ مى گفت : بار خدايا! سزامندىِ تو به گذشت بيشتر از سزامندىِ من به مجازات است.