«و شاعران را گمراهان پيروى مى كنند . آيا نديدى كه آنها در هر واديى سر گردانند و چيزهايى مى گويند كه عمل نمى كنند ؟ مگر آنان كه ايمان آوردند و كار شايسته كردند و خدا را بسيار ياد نمودند و پس از آن كه مورد ستم واقع شدند يارى خواستند» .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى : «والشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الغاوُونَ» ـ : هل رَأيتَ شاعرا يَتَّبِعُهُ أحَدٌ ؟! إنّما هُم قَومٌ تَفَقَّهُوا لِغَيرِ الدِّينِ فَضَلُّوا وأضَلُّوا .
امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه: «و شاعران را گمراهان پيروى مى كنند» ـ فرمود : آيا شاعرى را ديده اى كه كسى از او پيروى كند؟ اينان ، در حقيقت، جماعتى هستند كه براى غير دين ، دانش آموختند و در نتيجه ، هم خود گمراه شدند و هم ديگران را گمراه كردند .
