908 ـ نهى از نياز خواهى از مردم

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر! زنهار از سؤال (گدايى) كه در دنيا مايه خوارى و فقر است و در روز قيامت حسابش طولانى است .

كنز العمّال : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : چه كسى به من قول مى دهد كه از مردم چيزى نخواهد تا من قول بهشت را به او دهم؟ ثوبان گفت : من . پس از آن ثوبان ديگر از مردم چيزى نمى طلبيد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ بنده اى درى از نياز خواهى را به روى خود نگشود ، مگر آن كه خداوند هفتاد دَرِ فقر را به روى او گشود .

امام على عليه السلام : هر كه از غير خدا چيزى بخواهد ، سزاوار محروميت باشد .

امام حسن عليه السلام : درخواست كردن روا نيست، مگر در يكى از اين سه جا: خونبهاى سنگين ، يا بدهكارى توانفرسا ، يا فقر كُشنده .

امام زين العابدين عليه السلام : نياز خواهى از مردم ،مايه خوارى در زندگى و از بين رفتن حياست و از وقار آدمى مى كاهد و آن، فقر نقد است، و كمتر دست نياز دراز كردن به سوى مردم ، توانگرى نقد است .

امام صادق عليه السلام : شيعه ما كسى است كه دست نيازبه سوى مردم دراز نمى كند ، گرچه از گرسنگى بميرد .