760 ـ حقيقت ياد خدا

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس از خداوند عز و جل فرمان بَرد خدا را ياد كرده است، هرچند نماز خواندن و روزه گرفتن و قرآن خواندنش اندك باشد .

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه: «وياد خدا بزرگتر است» ـ فرمود : خدا را به ياد داشتن، هنگام رو به رو شدن با حلال و حرام خدا .

امام صادق عليه السلام : ذكر بر دو گونه است : ذكر خالص كه با دل سازگار و همراه است و ذكر بازدارنده كه ياد هر كس جز او را از دل مى برد .

امام صادق عليه السلام : ياد خدا را بدان سبب دان كه او به ياد توست ، او تو را ياد مى كند در حالى كه بى نياز از توست . پس ياد او از تو ارزشمندتر و خواستنى تر و كاملتر و پيش تر است تا ياد تو از او . . . بنابراين ، هر كه مى خواهد خداوند متعال را ياد كند بايد بداند كه اگر خداوند توفيق ياد خود را به ياد بنده نياورد ، بنده قادر به ذكر و ياد او نيست .

امام رضا عليه السلام : هركه خدا را ياد كند اما به ديداراو شتاب (شوق) نشان ندهد، خود را ريشخند كرده است .