419 ـ كسانى كه شايسته دوستى نيستند

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن:
(لَا تَجِدُ قَوْما يُؤْمِنُونَ بِاللّه ِ وَالْيَوْمِ الْاخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللّه َ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْاءِيمانَ) .
حديث

«نمى يابى مردمى را كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده باشند، ولى با كسانى كه با خدا و پيامبرش مخالفت مى ورزند دوستى كنند هر چند آن مخالفان، پدران يا فرزندان يا برادران و يا قبيله آنها باشند. خدا بر دلهاى چنين كسانى ايمان رقم زده است».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا تَمْنَحَنَّ وُدَّكَ مَن لا وَفاءَ لَهُ . حديث

امام على عليه السلام : هرگز دوستى خود را ارزانى كسى مدار كه وفا ندارد.

امام على عليه السلام : رشته دوستيهاى بدكاران زودتر از هر دوستى ديگرى از هم مى گسلد.

امام على عليه السلام : مبادا دشمنان خدا را دوست بدارى، يا دوستيت را نثار كسى جز دوستان خدا كنى كه هر كس مردمى را دوست بدارد با آنان محشور شود.