374 ـ تشويق به جهاد

قرآن:
(يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ) .
(قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ . . . أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللّه ِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتّى يَأْتِيَ اللّه ُ بِأَمْرِهِ واللّه ُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ) .

«اى پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن و بر آنها سخت بگير. جايگاهشان جهنم است و بد سرانجامى است».

«بگو: اگر پدرانتان و فرزندانتان . . . براى شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راه او دوست داشتنى ترند، درنگ كنيد تا خدا فرمان خويش بياورد و خدا گروه فاسقان را هدايت نمى كند».

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن ماتَ ولَم يَغْزُ ، ولَم يُحدِّثْ بهِ نَفسَهُ ، ماتَ على شُعْبَةٍ مِن نِفاقٍ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه جهاد نكرده ياآرزوى جهاد نداشته باشد و بميرد به نوعى نفاق مرده است.

مستدرك الوسائل : رُوِيَ أنَّ رجُلاً أتى جَبَلاً لِيَعْبُدَ اللّه َ فيهِ ، فجاءَ بهِ أهلُهُ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فنَهاهُ عَن ذلكَ ، وقالَ له : إنَّ صَبرَ المسلمِ في بعضِ مَواطِنِ الجِهادِ يَوما واحدا خَيرٌ لَهُ مِن عِبادَةِ أربعينَ سنةً .

مستدرك الوسائل: مردى براى عبادت خدا به كوهى رفت و خانواده اش او را نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آوردند. پيامبر او را از اين كار نهى كرد و فرمود: اگر مسلمان يك روز در ميدانى از ميدانهاى جهاد پايدارى ورزد برايش از چهل سال عبادت كردن بهتر است.

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ الجِهادَ بابٌ مِن أبْوابِ الجَنّةِ فَتَحَهُ اللّه ُ لِخاصَّةِ أوْليائهِ ، وهُو لِباسُ التَّقوى ، ودِرْعُ اللّه ِ الحَصينَةُ ، وجُنَّتُهُ الوَثيقَةُ .

امام على عليه السلام : همانا جهاد يكى از درهاى بهشت است كه خداوند آن را براى اولياى خاص خود گشوده است. جهاد جامه تقوى و زره استوار خداوند و سپر محكم اوست.

عنه عليه السلام : الجِهادُ عِمادُ الدِّينِ ، ومِنْهاجُ السُّعَداءِ .

امام على عليه السلام : جهاد ستون دين و راه روشن نيكبختان است.

عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ فَرضَ الجِهادَ وعَظَّمَهُ وجَعلَهُ نَصْرَهُ وناصِرَهُ. واللّه ِ ، ما صَلُحتْ دُنيا ولا دِينٌ إلّا بهِ .

امام على عليه السلام : خداوند جهاد را واجب گردانيد و آن را بزرگ داشت و يارى خود و ياور خود قرارش داد. به خدا سوگند كار دنيا و دين جز با جهاد درست نمى شود.

عنه عليه السلام : إنَّ الجِهادَ أشْرَفُ الأعمالِ بعدَالإسلامِ ، وهُو قِوامُ الدِّينِ ، والأجْرُفيهِ عَظيمٌ مَع العِزّةِ والمَنَعةِ ، وهُو الكَرّهُ ، فيهِ الحَسَناتُ والبُشْرى بالجنّهِ بَعد الشَّهادَةِ .

امام على عليه السلام : همانا جهاد شريفترين كارهابعد از اسلام است. جهاد مايه پايدارى دين است و علاوه بر آن كه عزّت و اقتدار مى آورد اجرى بزرگ دارد. جهاد، سخت است و پاداش دار و در آن نويد بهشت است پس از شهادت.

عنه عليه السلام ـ في كتابِه إلى عامِلِه مِخْنَفٍ ـ : فإنَّ جِهادَ مَن صَدَفَ عَن الحقِّ رَغْبةً عنهُ ، وعَبَّ في نُعاسِ العَمى والضَّلالِ اخْتِيارا لَهُ ، فَريضَةٌ على العارِفِينَ .

امام على عليه السلام : در نامه اى به كارگزار خود مخنف ، نوشت : همانا جهاد كردن با كسى كه به سبب بيزارى از حق ، از آن روى گردانده و كورى و گمراهى را برگزيده و درخوابِ آن فرو رفته ، بر آگاهان واجب است .