357 ـ غسل جنابت

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن:
(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ وَإِنْ كُنْتُمْ جُنُبا فَاطَّهَّرُوا) .
حديث

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! چون به نماز برخاستيد صورت و دستهايتان را تا آرنج بشوييد و سر و پاهايتان را تا برآمدگى پيشين مسح كنيد. و اگر جنب بوديد خود را پاك كنيد».
الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لا يَنامُ المُسلمُ وهُو جُنُبٌ ، ولايَنامُ إلّا على طَهورٍ ، فإنْ لَم يَجِدِ الماءَ فلْيَتيمَّمْ بالصَّعيدِ . حديث

امام على عليه السلام : مسلمان، در حال جنابت نمى خوابد و جز با طهارت به بستر خواب نمى رود. پس اگر آب نيافت، بايد با خاك تيمّم كند.

امام باقر عليه السلام : انسان جنب هرگاه بخواهد چيزى بخورد و بياشامد، دست و صورت خود را بشويد و آب در دهان بگرداند، آن گاه بخورد و بياشامد.