296 ـ تجارت، مؤمن را از ياد خداباز نمى دارد

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن:
(رِجالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللّه ِ وَإِقامِ الصَّلَاةِ وَإِيتاءِ الزَّكاةِ يَخافُونَ يَوْما تَتَقَلَّبُ فِيهِ القُلُوبُ وَالْأَبْصارُ) .
حديث

«مردانى كه هيچ تجارت و خريد و فروشى از ياد خدا و نماز گزاردن و زكات دادن بازشان ندارد. بيمناك روزى هستند كه دلها و ديدگان دگرگون مى شوند».
بحار الأنوار عن فقه الرضا عليه السلام : إذا كُنتَ فيتِجارَتِكَ وحَضَرَتِ الصّلاةُ فلا يَشغَلْكَ عنها مَتْجَرُكَ، فإنَّ اللّه َوَصفَ قَوما ومدَحَهُم فقالَ : «رِجالٌ لا تُلهيهم تِجارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللّه ِ وَإِقامِ الصَّلَاةِ وَإِيتاءِ الزَّكاةِ يَخافُونَ يَوْما تَتَقَلَّبُ فِيهِ القُلُوبُ وَالْأَبْصارُ» . وكانَ هؤلاءِ القَومُ يَتَّجِرونَ، فإذا حَضَرَتِ الصّلاةُ تَرَكوا تِجارَتَهُم وقاموا إلى صَلاتِهِم، وكانوا أعظَمَ أجْرا مِمَّن لا يَتَّجِرُ فيُصَلّي . حديث

بحار الأنوار ـ به نقل از فقه الرضا عليه السلام ـ : هرگاه در حال كسب و كار بودى و وقت نماز رسيد، كسبت تو را از نماز باز ندارد ؛ زيرا خداوند مردمى را چنين توصيف كرده و ستوده است: «مردانى كه هيچ تجارت و خريد و فروشى از ياد خدا و نماز گزاردن و زكات دادن بازشان نمى دارد . بيمناك روزى هستند كه دلها و ديدگان دگرگون مى شوند» . اين مردم كاسب بودند، اما چون وقت نماز مى رسيد دست از كسب و كار مى شستند و به نماز مى ايستادند، مزد و پاداش اينان بيش از كسانى بود كه كاسبى نمى كردند و نماز مى خواندند.