رسول اللّه صلي الله عليه و آله : ثَلاثٌ مَن كُنَّ فيهِ وَجَدَ طَعمَ الإِيمانِ : مَن كانَ يُحِبُّ المَرءَ لا يُحِبُّهُ إلاّ للّه ِِ ، ومَن كانَ اللّه ُ ورَسولُهُ أحَبَّ إلَيهِ مِمّا سِواهُما ، ومَن كانَ أن يُلقى فِي النّارِ أحَبَّ إلَيهِ مِن أن يَرجِعَ فِي الكُفرِ بَعدَ أن أنقَذَهُ اللّه ُ مِنهُ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هركه داراى سه صفت باشد ، طعم ايمان را دريافته است : آن كه ديگرى را تنها براى خدا دوست مى دارد؛ آن كه خدا و پيامبرش نزدش محبوب تر از هر چيز ديگرى باشند ؛ و آن كه اگر او را در آتش اندازند ، برايش خوشايندتر از آن باشد كه پس از آن كه خداوندْ او را از كفر نجات داده است ، به كفر باز گردد .
عنه صلي الله عليه و آله : مَن سَرَّهُ أن يَجِدَ حَلاوَةَ الإِيمانِ فَليُحِبَّ المَرءَ لا يُحِبُّهُ إلاّ للّه ِِ عز و جل .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : كسى كه دوست دارد شيرينى ايمان را بيابد ، پس بايد جز براى خدا كسى را دوست نداشته باشد .
عنه صلي الله عليه و آله : لا يَحِقُّ العَبدُ حَقَّ صَريحِ الإِيمانِ حَتّى يُحِبَّ للّه ِِ تَعالى ويُبغِضَ للّه ِِ ،
فَإِذا أحَبَّ للّه ِِ تَبارَكَ وتَعالى وأبغَضَ للّه ِِ تَبارَكَ وتَعالى فَقَدِ استَحَقَّ الوَلاءَ مِنَ اللّه ِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هيچ بنده اى حقيقتِ محض ايمان را درنمى يابد ، تا آن كه براى خدا دوست بدارد و براى خدا دشمن بدارد ، و چون براى خدا
دوست داشت و براى خدا دشمن داشت ، شايستگى دوستى از سوى خدا را به دست خواهد آورد .
الإمام العسكريّ عليه السلام عَن آبائِهِ عليهم السلام : قالَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله لِبَعضِ أصحابِهِ ذاتَ يَومٍ : يا عَبدَاللّه ِ ، أحبِب فِي اللّه ِ ، وأبغِض فِي اللّه ِ ، ووالِ فِي اللّه ِ ، وعادِ فِي اللّه ِ ؛ فَإِنَّهُ لا تُنالُ وِلايَةُ اللّه ِ إلاّ بِذلِكَ ، ولا يَجِدُ الرَّجُلُ طَعمَ الإِيمانِ ـ وإن كَثُرَت صَلاتُهُ وصِيامُهُ ـ حَتّى يَكونَ كَذلِكَ . وقَد صارَت مُؤاخاةُ النّاسِ يَومَكُم هذا أكثَرُها فِي الدُّنيا ؛ عَلَيها يَتَوادّونَ ، وعَلَيها يَتَباغَضونَ ، وذلِكَ لا يُغني عَنهُم مِنَ اللّه ِ شَيئا .
فَقالَ الرَّجُلُ : يا رَسولَ اللّه ِ ، فَكَيفَ لي أن أعلَمَ أنّي قَد والَيتُ وعادَيتُ فِي اللّه ِ ؟ ومَن وَلِيُّ اللّه ِ عز و جل حَتّى اُوالِيَهُ ، ومَن عَدُوُّهُ حَتّى اُعادِيَهُ ؟
فَأَشارَ لَهُ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله إلى عَلِيٍّ عليه السلام ، فَقالَ : أتَرى هذا ؟ قالَ : بَلى . قالَ : وَلِيُّ هذا وَلِيُّ اللّه ِ ؛ فَوالِهِ ، وعَدُوُّ هذا عَدُوُّ اللّه ِ ؛ فَعادِهِ ، ووالِ وَلِيَّ هذا ولَو أنَّهُ قاتِلُ أبيكَ ووَلَدِكَ ، وعادِ عَدُوَّ هذا ولَو أنَّهُ أبوكَ ووَلَدُكَ .
امام عسكرى عليه السلام ـ به نقل از پدرانش ـ : پيامبر خدا روزى به يكى از يارانش فرمود : «اى بنده خدا ! در راه خدا دوست بدار ، در راه خدا دشمن بدار ، در راه خدا دوستى بورز و در راه خدا دشمنى بورز ؛ زيرا ولايت خدا ، جز از اين راه به دست نمى آيد و انسان ، گرچه نماز و روزه اش بسيار باشد ، طعم ايمان را درنمى يابد ، مگر آن كه چنين باشد؛ ليكن امروز ، بيشتر دوستى ها و برادرى هايتان براى دنيا و در راه آن است . بر اساس آن ، با يكديگر دوستى مى كنند و براى آن با يكديگر دشمنى مى ورزند؛ حال آن كه اين دوستى و دشمنى ، در برابر خداوند ، هيچ سودى برايشان ندارد» .
آن مرد گفت : اى پيامبر خدا ! چگونه بدانم كه در راه خدا دوستى و دشمنى كرده ام ؟ و دوست خدا كيست تا با او دوستى كنم؟ و دشمن خدا كيست تا با او دشمنى ورزم ؟
پيامبر خدا به على عليه السلاماشاره كرد و به آن مرد فرمود : «آيا او را مى بينى ؟».
گفت : آرى .
فرمود : «دوست او ، دوست خداست . پس با او دوستى كن . و دشمن او دشمن خداست . پس با او دشمنى كن . با دوست او دوستى كن ، گرچه قاتل پدر و پسرت باشد ، و با دشمن او دشمنى كن ، گرچه پدر و پسرت باشند» .
الإمام الصادق عليه السلام : مَن أحَبَّ للّه ِِ وأبغَضَ للّه ِِ وأعطى للّه ِِ فَهُوَ مِمَّن كَمُلَ إيمانُهُ .
امام صادق عليه السلام : هركه براى خدا دوست بدارد ، براى خدا دشمن بدارد و براى خدا ببخشد ، از كسانى است كه ايمانشان كامل شده است .