رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَا استَفادَ امرُؤٌ مُسلِمٌ فائِدَةً ـ بَعدَ فائِدَةِ الإِسلامِ ـ مِثلَ أخٍ يَستَفيدُهُ فِي اللّه ِ عز و جل .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هيچ مسلمانى ـ پس از بهره اسلام آوردن ـ بهره اى همچون برادرى خدايى ، به دست نياورده است .
امام على عليه السلام : هركه در راه خدا برادرى كند ، سود بَرد و هركه در راه دنيا برادرى كند ، بى بهره مانَد .
امام على عليه السلام : بهترينِ برادران ، كسى است كه برادرى اش در راه خدا باشد .
امام على عليه السلام : در راه خدا با برادران ، برادرى كن و صالحان را به خاطر صالح بودنشان دوست بدار .
امام على عليه السلام : با برادرىِ خدايى است كه [درخت ]برادرى به بار مى نشيند .
تحف العقول : قالَ [الإمام الباقر عليه السلام ] : مَنِ استَفادَ أخا فِي اللّه ِ ـ عَلى إيمانٍ بِاللّه ِ ، و وَفاءٍ بِإِخائِهِ ؛ طَلَبا لِمَرضاةِ اللّه ِ ـ فَقَد استَفادَ شُعاعا مِن نورِ اللّه ِ ، و أمانا مِن عَذابِ اللّه ِ ، و حُجَّةً يُفلِجُ بِها يَومَ القِيامَةِ ، و عِزّا باقِيا ، و ذِكرا نامِيا ؛ لِأَنَّ المُؤمِنَ مِنَ اللّه ِ عز و جل لا مَوصولٌ و لا مَفصولٌ .
قيلَ لَهُ عليه السلام : ما مَعنى لا مَفصولٌ و لا مَوصولٌ ؟ قالَ : لا مَوصولٌ بِهِ أنَّهُ هُوَ ، ولا مَفصولٌ مِنهُ أنَّهُ مِن غَيرِهِ .
تحف العقول : امام باقر عليه السلام فرمود : «هركه در راه خدا و بر اساس ايمان به خدا ، برادرى به دست آورد و براى خشنودى خدا به حقوق برادرى اش وفادارى كند ، پرتوى از ايمان ، و امانى از عذاب خدا ، و عزّتى پاينده ، و آوازه اى فزاينده ، و حجّتى به دست مى آورَد كه روز قيامت ، به كمك آن پيروز شود ؛ زيرا مؤمن نسبت به خداوند عز و جل نه پيوسته است و نه گسسته» .
از ايشان پرسيدند : معناى «نه پيوسته است و نه گسسته ، چيست ؟
فرمود : «به او پيوسته نيست ، تا خودِ او باشد و از او گسسته نيست ، تا از جز او باشد» .
الإمام الصادق عليه السلام : قَد يَكونُ حُبٌّ فِي اللّه ِ و رَسولِهِ ، و حُبٌّ فِي الدُّنيا ، فَما كانَ فِي اللّه ِ ورَسولِهِ فَثَوابُهُ عَلَى اللّه ِ ، و ما كانَ فِي الدُّنيا فَلَيسَ بِشَيءٍ .
امام صادق عليه السلام : دوستى ، گاه در راه خدا و پيامبرش است و گاه در راه دنياست . پس آنچه در راه خدا و پيامبرش باشد ، پاداش آن بر عهده خداست و آنچه در راه دنيا باشد ، پوچ و بى اثر است .
عنه عليه السلام ـ لِأَصحابِهِ ـ : اِتَّقُوا اللّه َ ، و كونوا إخوَةً بَرَرَةً ، مُتَحابّينَ فِي اللّه ِ مُتَواصِلينَ مُتَراحِمينَ ، تَزاوَروا و تَلاقَوا و تَذاكَروا أمرَنا و أحيوهُ .
امام صادق عليه السلام ـ به اصحاب خود ـ : از خدا بترسيد و برادرانى نيكوكار باشيد . در راه خدا يكديگر را دوست بداريد ، به يكديگر بپيونديد ، با هم مهربان باشيد ، يكديگر را ببينيد و به ديدار يكديگر برويد و مسئله [امامت] ما را به يكديگر يادآورى كنيد و آن را زنده نگه داريد .
امام صادق عليه السلام : دوست داشتن برادران ، از جمله دينِ انسان است .
امام صادق عليه السلام : محبّت انسان به برادرانش ، برايش نزد خداوند، فضيلتى به شمار مى رود.
الكافي عن حفص بن البختريّ : كُنتُ عِندَ أبي عَبدِاللّه ِ عليه السلام ودَخَلَ عَلَيهِ رَجُلٌ ، فَقالَ لي : تُحِبُّهُ ؟
فَقُلتُ : نَعَم .
فَقالَ لي : ولِمَ لا تُحِبُّهُ وهُوَ أخوكَ ، وشَريكُكَ في دينِكَ ، وعَونُكَ عَلى عَدُوِّكَ ، ورِزقُهُ عَلى غَيرِكَ !
الكافى ـ به نقل از حَفص بن بَختَرى ـ : نزد امام صادق عليه السلام بودم كه مردى بر ايشان وارد شد . حضرت به من فرمود : «دوستش دارى ؟» .
گفتم : آرى .
فرمود : «بايد هم دوستش بدارى كه او برادرت ، شريك دينت و ياورت بر ضد دشمنت است ، حال آن كه روزى اش به عهده كسى جز توست» .