كلّياتى درباره ويژگى هاى دوستداران خدا
رسول خدا صلي الله عليه و آله ـ در دعاى «جوشن كبير» ـ : اى آن كه سرگردانان به او پناه مى آورند ! اى آن كه خواستاران به او انس مى گيرند ! اى آن كه دوستداران به او افتخار مى كنند !
إرشاد القلوب ـ در ضمن «حديث معراج» ـ : [خداوند متعال مى فرمايد :] اى احمد ! چنين نيست كه هركه بگويد خدا را دوست دارم ، مرا دوست داشته است؛ مگر آن كه به اندازه نيازش بخورد؛ لباس كم بها بپوشد ، [پهلو از بستر تهى كند و به دليل طولانى شدن سجده] در سجده به خواب رود، و قيامش [در نماز ]طولانى شود ؛ خاموشى پيشه كند ، بر من توكل
كند؛ بسيار بگريد؛ كم بخندد؛ با هواى نفسش مخالفت كند؛ مسجد را خانه خود ، دانش را دوست ، زهد را همنشين ، عالمان را دوستان ، و فقيران را همراهان خود سازد؛ خشنودى مرا بجويد؛ سخت از عاصيان بگريزد؛ نيك به ياد من مشغول باشد؛ همواره و بسيار تسبيح گويد ؛ پايبند عهد خود باشد؛ به وعده اش وفا كند؛ قلبش پاكيزه باشد؛ در نمازش پاك و در فريضه هايش كوشا باشد؛ خواستار پاداش من ، ترسان از عذاب من و نزديك و همنشين دوستانم باشد.
عدّة الداعى ـ به نقل از كعب الأحبار ـ : در تورات نوشته شده است : «اى موسى! هركه مرا دوست داشته باشد ، فراموشم نمى كند و هركه اميدوار به نيكى ام باشد ، به اصرار از من درخواست مى كند» .
امام صادق عليه السلام ـ در آنچه به ايشان نسبت داده شده است ـ : مشتاق ، نه ميل به غذا دارد ، نه از نوشيدنى اى لذّت مى برد ، نه خوابى خوش دارد ، نه با دوستى انس مى گيرد ، نه به خانه اى روى مى آورد ، نه در جايى آبادان ، منزل مى كند ، نه لباسى نرم به تن مى كند و نه هيچ قرار و آرامى دارد . شب و روز ، خدا را عبادت مى كند و آرزومند رسيدن به چيزى است كه اشتياقش را دارد و با زبان شوقِ خود كه از نهانش خبر مى دهد ، با او راز مى گويد ؛ همان گونه كه خداوند ، از ميعاد موسى بن عمران عليه السلامبا پروردگارش ، چنين خبر مى دهد : «پروردگارا ! به سويت شتافتم تا خشنود گردى» . پيامبر صلي الله عليه و آله حال شوق موسى عليه السلامرا به پروردگارش چنين توضيح داده كه آن حضرت در مدت چهل روز كه رفت و آمدش به ميقات طول كشيد ، نه چيزى خورد ، و نه چيزى آشاميد ، و نه خوابيد ، و نه به چيزى از اين كارها ميل پيدا كرد .
پس هرگاه به ميدان شوق گام نهادى ، بر نفْست و خواسته دنيايى ات [به نشانه ترك آنها ]تكبير بزن و آنچه را بدان انس دارى ، واگذار و از هر چيزى جز معشوقت پرهيز نما و ميان زندگى و مرگت ، بانگ «لبيك ، اللهم لبيك!» سر ده كه خداوند متعال ، پاداشت را عظيم گرداند . حكايت
مشتاق ، حكايت غريق است كه انديشه اى جز رهايى خويش ندارد و هر چيزى جز آن را فراموش مى كند .
امام على عليه السلام ـ در ديوان منسوب به ايشان ـ :
و از نجواى محبوب ، نزدش نامه هايى .
و شادمانى اوست ، به هر آنچه محبوب مى كند .
و فقر ، گراميداشت و لطفى بى درنگ .
خود را نگاه مى دارد و ساده زندگى مى نمايد .
بر كناره آب و آماده هر كار مى بينى.
به آنچه از سراى ذلّت و نعمتِ گذرا مى بينى .
بر فرمانبرى محبوبْ استوار است؛ گرچه سرزنشگر ، پافشارى كند .
همچون بيمارى به چشم مى آيد كه قلبش [از شدّت تشنگى ]مى سوزد .
از هر چيزى كه او را از محبوب بازدارد ، مى رمد .
امّا قلبش چون عزيزْ از دست دادگان ، غمگين است .
تاريكى هاى شب ، كه هيچ چيزْ او را از آن ، باز نمى دارد .
درخواست كسى است كه از آن بهره مند مى شود .
او را در كار زشتى ببيند ، گريانش مى يابى .
در راه جهاد و هر كار با فضيلتى مى بينى.
كه همه كارها را به فرمان رواى عادلى سپرده است .
- کتابخانه احادیث شیعه
- لیست کتابهای حدیث
- فهرست دوستي در قرآن و حديث
- كلّياتى درباره ويژگى هاى دوستداران خدا