ز ـ پاكى

المستدرك على الصحيحين ـ به نقل از ابو ايوب انصارى و جابر بن عبداللّه و انس بن مالك ـ : چون آيه «در آن ، مردانى هستند كه دوست دارند خود را پاك كنند و خداوند ، كسانى را كه خواهان پاكى اند ، دوست دارد» نازل شد ، پيامبر خدا فرمود : «اى گروه انصار ! خداوند به سبب پاكى تان ، شما را ستوده است . حال ، [بگوييد كه :] پاكىِ شما به چيست ؟».
گفتند : براى نماز ، وضو مى گيريم . پس از جنابت ، غسل مى كنيم و با آب ، نجاست را از خود برطرف مى سازيم .
حضرت فرمود : «پاكى (طهارت) ، همين است . پس پايبند آن باشيد» .

المعجم الكبير ـ به نقل از ابو اُمامه ـ : پيامبر خدا به اهل قُبا فرمود : «اين
پاكى اى (طهارتى) كه در آيه «در آن ، مردانى هستند كه دوست دارند خود را پاك كنند و خداوند ، كسانى را كه خواهان پاكى اند ، دوست دارد» ويژه شما گشته است ، چيست ؟» .
گفتند : اى پيامبر خدا! هريك از ما پس از قضاى حاجت ، نشيمنگاه خود را مى شويد .

الدرّ المنثور : ـ به نقل از عبداللّه بن عمر ، در تفسير اين گفته خداوند متعال كه «در آن مردانى اند كه دوست دارند خود را پاك كنند ...» ـ : پيامبر خدا از آنان درباره پاكى اى كه خداوند به سببش آنان را ستوده است ، پرسيد .
پاسخ دادند : ما در روزگار جاهليت ، نجاست را با آب از خود مى زدوديم و چون خداوند ، اسلام را آورد ، اين عادت را رها نكرديم .
حضرت فرمود : «پس آن را رها مكنيد» .