نيايش

رسول خدا صلي الله عليه و آله : بارالها ! من از تو خشنودى به قضايت ، بركت مرگِ پس از زندگى ، خوشى زندگى پس از مرگ ، لذّت نگريستن به رخسارت ، شوق ديدار و ديدنت بى تنگنايى زيانبار و يا فتنه اى گم راه كننده را خواستارم .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : بارالها ! دوستى ات را محبوب ترينِ چيزها نزدم گردان . ترس از خودت را ترسبارترينِ چيزها برايم قرار ده و با شوق ديدارت ، نيازهاى دنيا را از من ببُر و هر گاه چشمْ روشنىِ اهل دنيا را از دنيايشان قرار دادى ، چشمم را با عبادتت روشن كن .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : در دعايت اين جمله را قرار ده : بارالها ! لذّت نگريستن به رخسارت و شوق ديدارت را روزى ام گردان .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : داوود عليه السلامدر دعاهاى خود مى گفت : بارالها ! من دوستى تو و دوستى آن كه دوستت دارد و كردارى را كه مرا به دوستى ات مى رساند ، از تو درخواست مى كنم . بارالها ! دوستى ات را نزدم محبوب تر از خودم ، خانواده ام و آب خنك ، قرار ده .

رسول خدا صلي الله عليه و آله ـ در دعايش ـ : بارالها ! ما را به فرمانت مشغول ، به وعده ات مطمئن ، از آفريده ات نوميد ، به خود مأنوس ، از غير از خود ترسان ، به قضايت خشنود ، در بلايت شكيبا ، بر نعمتت سپاسگزار ، به يادت كامروا ، به كتابت شادمان ، با خودت در شبانه روزْ رازگو ، براى مرگ ، آماده و به ديدارت مشتاق ساز .

فاطمه عليهاالسلام ـ در دعايش ـ : بارالها! نگريستن به رخسارت و شوق ديدارت را از تو درخواست مى كنم .

امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! بر محمّد و آل محمّد درود بفرست و قلبم را براى محبّتت بپرداز و آن را به ياد خود مشغول بدار .

امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! من از هرچه با اراده تو مخالفت دارد و يا از محبّت تو به دور است ، به سويت توبه مى كنم ؛ از آنچه در دلم مى گذرد ، و از نگاه هاى چشمم و از گفته هاى زبانم .

امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! مرا از كسانى قرار ده كه براى ديدنت جدّيت به خرج دادند و باز نماندند و راه تو را پيمودند و از آن ، منحرف نشدند و براى رسيدن ، به تو اعتماد كردند ، تا آن كه رسيدند . پس دل هايشان را از محبّت خود ، سيراب ساختى و جان هايشان را به معرفت خويش ، مأنوس كردى .

امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! بر محمّد و آل محمّد، درود بفرست و ما
را از پيش و پس ، چپ و راست و از همه سويمان حفظ كن ؛ حفظ كردنى كه از معصيتْ بازدارد، به سوى طاعتت هدايت كند و دوستى ات را به كار گيرد.

امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! ... ديده دل هايمان را از آنچه مخالف دوستى توست ، كور گردان .

امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! ... مرا به كاهِلى در عبادتت ، كورى از راهت و بيرون شدن از طريق محبّتت ، مبتلا مكن .

امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! ما را از كسانى قرار ده كه درختان شوق به تو در بوستان سينه هايشان آراسته شد و آتش محبّتت، دل هايشان را بى قرار ساخت. پس آنان در آشيانه هاى انديشه ها جاى گرفته اند و در باغ هاى قرب و مكاشفه مى خرامند و از حوض هاى محبّت ، با جام هاى ملاطفت مى نوشند و به سرچشمه هاى صفا و يك رنگى وارد مى شوند .

امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش ـ : بارالها ! بر محمّد و آل محمّد ، درود بفرست و مرا همنشين آنان قرار ده و ياور آنان ساز و با شوق به سويت و توفيق انجام دادن آن عملى كه دوست مى دارى و خشنود مى شوى ، بر من منّت بگذار ، كه تو بر هر چيزى توانايى و اين كار ، بر تو آسان است .

امام صادق عليه السلام ـ در دعايش به هنگام رسيدن ماه رمضان ـ : [خدايا! ]بر محمّد و آل محمّد ، درود بفرست و قلبم را به شكوهمندىِ جايگاهت مشغول بدار و محبّتت را بر آن بفرست، تا در حالى ديدارت كنم كه از رگ هاى گردنم، خونْ بيرون مى زند .

امام صادق عليه السلام : بارالها ! قلبم را از محبّت نسبت به خودت ، ترس از خودت ، تصديق و ايمان به خودت ، هراس از خودت و شوق به خودت ، لبريز ساز ، اى صاحب جلال و كرامت !

امام صادق عليه السلام : پس از تشهّد و پايان دادن دو ركعت نماز طواف واجب ، اين دعا را مى خوانى : بارالها ! به سبب فرمانبرى ام از تو و فرمانبرى ام از پيامبرت به من رحم كن . بارالها ! مرا از تجاوز به حدودت بازدار و مرا از كسانى قرار ده كه دوستت دارند و پيامبرت و فرشتگانت و بندگان صالحت را نيز دوست دارند .