(وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَيْـئا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ) .
امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : عشق ، بيمارى اى است كه نه پاداشى دارد و نه عوضى .
امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : عشق ، رنجى است كه با دل فارغ [از انديشه و كار] ، روياروى مى شود .
امام على عليه السلام : جدايى ، كيفر عشق است .
امام على عليه السلام : بسا [نهال ]شيفتگى كه با يك نگاه ، غرس شده است .
علل الشرايع عن المفضّل بن عمر : سَأَلتُ أبا عَبدِاللّه ِ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ الصّادِقَ عليهماالسلامعَنِ العِشقِ .
فَقالَ : قُلوبٌ خَلَت مِن ذِكرِ اللّه ِ ، فَأَذاقَهَا اللّه ُ حُبَّ غَيرِهِ .
علل الشرايع ـ به نقل از مُفَضَّل بن عمر ـ : از امام صادق عليه السلامدرباره عشق پرسيدم .
فرمود : «دل هايى از ياد خدا تهى شد . پس خداوند ، دوستى جز خود را به آن نوشانْد» .