الف ـ گردآمدن مردم با محبوبشان

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هركس مردمى را دوست بدارد ، [در روز قيامت] با آنان گرد خواهد آمد .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هركس مردمى را به سبب كردارشان دوست بدارد ، روز قيامت ، جزو آنان گرد خواهد آمد و مانند آنان محاسبه خواهد شد ؛ اگرچه كردارش چون كردار آنان نباشد .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : بنده ، در گرو گمانش درباره خداوند عز و جلاست و در روز قيامت ، كنار كسانى قرار مى گيرد كه دوستشان دارد .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : اى ابن مسعود! صالحان را دوست بدار كه انسان ، همراه كسى است كه دوستش مى دارد . اگر توان نيكوكارى ندارى ، پس عالمان را دوست بدار كه [خداوند] مى فرمايد : «هركه از خدا و پيامبرش اطاعت كند ، همراه كسانى خواهد بود كه خدا نعمتشان داده است ، چون انبيا و صدّيقان و شهيدان و صالحان ؛ و اينان ، چه نيكو رفيقان اند» .

صحيح البخارى ـ به نقل از عبداللّه بن مسعود ـ : مردى نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آمد و گفت : اى پيامبر خدا! درباره كسى كه مردمى را دوست دارد ، امّا به آنان نپيوسته است ، چه مى گويى ؟
پيامبر خدا فرمود : «انسان ، همراه كسى است كه دوستش مى دارد» .

مسند ابن حنبل ـ به نقل از ثابت بنانى، از اَنَس ـ : مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا! مردىْ ديگرى را دوست مى دارد ؛ امّا نمى تواند كارهايى همچون او انجام دهد .
پيامبر خدا فرمود : «انسان ، همراه كسى است كه دوستش مى دارد» .
انس گفت : جز به اسلام آوردن ، هرگز نديدم ياران پيامبر خدا به چيزى همچون اين سخن ، شادمان شده باشند .

صحيح البخارى ـ به نقل از اَنَس ـ : من و پيامبر صلي الله عليه و آلهبيرون از مسجد بوديم كه مردى در كنار درِ مسجد ، ما را ديد و گفت : اى پيامبر خدا ! روز قيامت ، كى است ؟
پيامبر صلي الله عليه و آلهفرمود : «چه براى آن آماده كرده اى ؟» .
گويى آن مرد ، [اظهار ]فروتنى كرد و سپس گفت : اى پيامبر خدا ! براى آن ، روزه و نماز و صدقه فراوانى آماده نكرده ام ؛ ليكن خدا و پيامبرش را دوست مى دارم .
حضرت فرمود : «تو همراه كسى هستى كه دوستش مى دارى» .

امام باقر عليه السلام : مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! نمازگزاران را دوست دارم ؛ امّا خودْ نماز نمى خوانم . روزه گيران را دوست دارم ؛ امّا خودْ روزه نمى گيرم .
پيامبر خدا به او فرمود : «تو همراه كسى هستى كه دوستش دارى و بهره ات همان است كه به دست آورده اى» .

الأمالى طوسى ـ از عبداللّه بن الحسن، از پدرانش ـ : مردى نزد پيامبر خدا آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! كسى نمازگزاران را دوست مى دارد ؛ امّا خود ، جز نمازهاى واجب را نمى گزارد . صدقه دهندگان و زكات دهندگان را دوست مى دارد ؛ امّا خود ، جز زكات واجب را نمى پردازد . روزه گيران را دوست مى دارد ؛ امّا جز ماه رمضان را روزه نمى گيرد .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آلهفرمود : «انسان ، همراه كسى است كه دوستش مى دارد» .

امام على عليه السلام : اگر همه روزها را روزه بگيرى و همه شب ها را به نماز بِايستى و ميان رُكْن و مقام [كعبه ]كشته شوى ، باز خداوند ، تو را با علاقه ات برخواهد انگيخت ، هرچه كه باشد . اگر بهشتى باشد ، پس بهشتى [خواهى بود ]و اگر دوزخى باشد ، پس دوزخى .

امام على عليه السلام : از شخص درستكار ، فراگير و با بهترين دوست ، دوستى كن ؛ زيرا بهره انسان ، همان است كه به دست آورده است و در روز قيامت ، همراه كسى است كه دوستش مى دارد .

امام باقر عليه السلام : هرگاه خواستى بدانى كه در تو خيرى هست ، به قلبت بنگر . اگر فرمانبران خدا را دوست و معصيت كاران را دشمن مى داشت ، پس در تو خير هست و خداوندْ دوستت مى دارد ، و اگر پيروان خدا را دشمن مى داشت و معصيت كاران را دوست مى داشت ، پس در تو خيرى نيست و خداوندْ ، دشمنت مى دارد ؛ چون انسان ، همراه كسى است كه دوستش مى دارد .

امام صادق عليه السلام : خداوند عز و جل بر خود لازم كرده است كه سرانجام ، همراه كسى شويد كه در دنيا با او زيسته ايد .

امام جواد عليه السلام : امّا اين دنياست كه ما از آن بهره گيرانيم ؛ ليكن هركه علاقه اش ، همان علاقه دوستش باشد و به دين او گرايد ، هرجا كه باشد ، همراه او خواهد بود و آخرت ، سراى ماندن است .