الإمام عليّ عليه السلام : اِبذِل مالَكَ فِي الحُقوقِ ، وواسِ بِهِ الصَّديقَ ؛ فَإِنَّ السَّخاءَ بِالحُرِّ أخلَقُ .
امام على عليه السلام : مال خود را در راه حقوق [دوستان ]ببخش و از آن ، به دوستت برسان كه بخشش ، آزاده را سزاوارتر است .
امام على عليه السلام : هيچ چيز، مانند همدردى [وبخشش]، برادرى را حفظ نمى كند.
امام على عليه السلام : همدردى با دوستان ، نشانِ نژادگى و داشتن تبار والاست .
عنه عليه السلام : اِبذِل لِصَديقِكَ نَفسَكَ ومالَكَ ، ولِمَعرِفَتِكَ رِفدَكَ ومَحضَرَكَ ، ولِلعامَّةِ بِشرَكَ ومَحَبَّتَكَ ، ولِعَدُوِّكَ عَدلَكَ وإنصافَكَ . وَاضنِن بِدينِكَ وعِرضِكَ عَن كُلِّ أحَدٍ .
امام على عليه السلام : جان و مال خود را به دوستت ببخش ، عطا و مجلس خود را به آشنايان ، محبّت و گشاده رويى خود را به عامّه مردم ، و انصافت را به دشمن ؛ امّا دين و ناموس خود را آزمندانه براى خود ، نگه دار و از هركس حفظ كن .
الكافي عن سعيد بن الحسن : قالَ أبو جَعفَرٍ عليه السلام : أيَجيءُ أحَدُكُم إلى أخيهِ فَيُدخِلُ يَدَهُ في كيسِهِ فَيَأخُذُ حاجَتَهُ فَلا يَدفَعُهُ ؟
فَقُلتُ : ما أعرِفُ ذلِكَ فينا .
فَقالَ أبو جَعفَرٍ عليه السلام : فَلا شَيءَ إذا .
قُلتُ : فَالهَلاكُ إذا !
فَقالَ : إنَّ القَومَ لَم يُعطَوا أحلامَهُم بَعدُ .
الكافى ـ به نقل از سعيد بن حسن ـ : امام باقر عليه السلامفرمود : «آيا شده است كه يكى از شما بيايد و دست در جيب برادرش كند و آنچه نياز دارد ، از آن بردارد و كسى مانعش نشود ؟» .
گفتم : چنين چيزى در ميان خودمان نديده ام .
امام باقر عليه السلامفرمود : «پس هنوز به هيچ چيزى نرسيده ايد» .
گفتم : در اين صورت ، همه هلاك شده ايم؟!
فرمود : «هنوز اين مردم ، خِردهايشان كامل نشده است» .