الف ـ شَريران

رسول خدا صلي الله عليه و آله : خداى عز و جلبه ذوالقرنين ، وحى كرد : ... هركه را ديدى كه نيكى را ناخوشايندش قرار داده ام و درخواست از او را منفورِ مردم ساخته ام ، او را دشمن بدار و با او دوستى مكن كه از شريرترينِ آفريدگانم است .

امام على عليه السلام : زودگسل ترينِ دوستى ها، دوستى شريران است .

امام على عليه السلام : مصاحبت با شريران ، شر را نصيب [انسان ]مى كند ، همان گونه كه باد ، بر اثر گذر از جاى متعفّن ، بدبو مى شود .

امام على عليه السلام : مصاحبت با شريران ، [همچون ]سفر دريايى است (خطرناك است) .

امام على عليه السلام : دوستِ شريران ، همچون مسافر درياست كه اگر از غرق شدن هم ايمن ماند ، از ترس ، ايمن نيست .

امام جواد عليه السلام : از مصاحبت با شخص شرير بپرهيز ، كه چون شمشيرِ برهنه است ؛ منظره اش نيكو و اثر (زخم) آن زشت است .