ل ـ فرزند

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : بر تو واجب است كه به فرزندت بيش از مهربانى اش به تو ، مهربانى كنى .

امام صادق عليه السلام : خداوند به بنده اى كه به فرزندش محبّت شديد دارد ، رحم مى كند .

صحيح البخارى ـ به نقل از ابو هريره ـ : پيامبر خدا در حالى كه اَقرع بن حابِس تميمى نزد ايشان نشسته بود ، حسن بن على عليهماالسلام را بوسيد . اقرع گفت : من ده فرزند دارم و تاكنون هيچ يك از آنان را نبوسيده ام .
پيامبر خدا به او نگاهى كرد و فرمود : «هركه مهربانى نكند ، مورد مهربانى قرار نخواهد گرفت» .

بحارالأنوار ـ از ابو هريره ـ : پيامبر خدا ، حسن و حسين عليهماالسلام را مى بوسيد كه عُيَينه ـ و به روايت ديگرى ، اَقرع بن حابِس ـ گفت : من ده فرزند دارم و هرگز هيچ يك از آنان را نبوسيده ام .
حضرت فرمود : «هركه رحم نكند ، به او رحم نمى شود» ، و ـ به روايت حَفْص فَرّاء ـ پيامبر خدا خشمگين شد تا آن جا كه رنگش دگرگون گشت و به آن مرد فرمود : «اگر خداوند ، مهربانى را از قلبت بركَنده است ، من با تو چه كنم ؟ هركه به كوچك ما مهربانى نكند و بزرگ ما را عزيز ندارد ، از ما نيست» .