رسول اللّه صلي الله عليه و آله : يا عَلِيُّ ، يَنبَغي أن يَكونَ فِي المُؤمِنِ ثَمانُ خِصالٍ : وَقارٌ عِندَ الهَزاهِزِ ، وصَبرٌ عِندَ البَلاءِ ، و شُكرٌ عِندَ الرَّخاءِ ، و قُنوعٌ بِما رَزَقَهُ اللّه ُ عز و جل ، لا يَظلِمُ الأَعداءَ ، ولا يَتَحامَلُ عَلَى الأَصدِقاءِ ، بَدَنُهُ مِنهُ في تَعَبٍ ، وَ النّاسُ مِنهُ في راحَةٍ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : اى على ! سزاوار است كه مؤمن ، هشت صفت داشته باشد : آرامش به هنگام لرزش ها [ى زندگى] ؛ شكيبايى به هنگام بلا ؛ سپاسگزارى به هنگام آسايش ؛ خرسندى بدانچه خداوند عز و جلروزى اش داده است ؛ به دشمنان ستم نمى كند ؛ دوستانش را به سختى نمى اندازد ؛ بدنش از او رنجه است و مردم از [گزند] او راحت هستند .
عنه صلي الله عليه و آله ـ في ذِكرِ صِفاتِ المُؤمِنِ ـ : لا يَقبَلُ الباطِلَ مِن صَديقِهِ ، و لا يَرُدُّ الحَقَّ مِن عَدُوِّهِ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله ـ به هنگام ياد كردن صفات مؤمن ـ : باطل را از دوستش نمى پذيرد و حق را از دشمنش رد نمى كند .
عنه صلي الله عليه و آله : إذا آخى أحَدُكُم أخا فِي اللّه ِ فَلا يُخادَّهُ ، ولا يُدارَّهُ ، ولا يُمازَّهُ ؛ يَعني لا يُخالِفهُ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه يكى از شما با برادرى در راه خدا برادرى كرد ، با او معارضه نكند ، او را خشمگين نكند و با او مخالفت ننمايد .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : با برادرت ، جدال مكن ، شوخى مكن و به او وعده اى مده كه آن را به جا نياورى .
عنه صلي الله عليه و آله : المُسلِمُ أخُو المُسلِمِ ؛ لا يَخونُهُ ، و لا يَخذُلُهُ ، و لا يَعيبُهُ ، و لا يَحرِمُهُ ، ولا يَغتابُهُ .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : مسلمان ، برادرِ مسلمان است ؛ به او خيانت نمى كند ، او را وا نمى گذارد ، بر او خرده نمى گيرد ، او را محروم نمى سازد و غيبتش را نمى كند .
عنه صلي الله عليه و آله : المُؤمِنُ حَرامٌ عَلَى المُؤمِنِ أن يَظلِمَهُ ، أو يَخذُلَهُ ، أو يَغتابَهُ ، أو يَدفَعَهُ دَفعَةً .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : بر مؤمن ، حرام است كه به مؤمنى ديگر ستم كند ، يا او را واگذارد ، يا غيبتِ او را بكند و يا او را يكسره براند .
رسول خدا صلي الله عليه و آله : مسلمان ، برادرِ مسلمان است ؛ نه به او ستم مى كند و نه او را تسليم [مشكلات ]مى نمايد .
امام على عليه السلام : بزرگ ، كسى است كه سنگينى [مشكلات زندگىِ] برادرانش را بر دوش كشد و با همسايگانش نيك همسايه دارى كند .
امام على عليه السلام : با برادرانت نرمى كن ، تندى زبانت را از آنان بازدار و عطا و دِهِش خود را شامل آنان كن .
عنه عليه السلام : لا تُنابِذ عَدُوَّكَ ، و لا تُقَرِّع صَديقَكَ ، وَ اقبَلِ العُذرَ و إن كانَ كِذبا ، ودَعِ الجَوابَ عَن قُدرَةٍ و إن كانَ لَكَ .
امام على عليه السلام : دشمنى ات را با دشمنت آشكار مكن ، با دوست خود ، درشتى منما و عذر را بپذير ـ گرچه دروغين باشد ـ ، و پاسخگويى را ـ گرچه به سودت باشد ـ ، از سر قدرتْ رها كن .
عنه عليه السلام : إنَّ المُسلِمَ أخُو المُسلِمِ ؛ فَلا تَنابَزوا ، و لا تَخاذَلوا ؛ فَإِنَّ شَرائِعَ الدّينِ واحِدَةٌ ، وسُبُلَهُ قاصِدَةٌ، مَن أخَذَ بِها لَحِقَ، ومَن تَرَكَها مَرَقَ، ومَن فارَقَها مَحَقَ .
امام على عليه السلام : مسلمان ، برادرِ مسلمان است . پس ، از يكديگر عيب مگيريد و يكديگر را تنها مگذاريد ، كه راه هاى دين ، يكى است و طريقت هايش ميانه است . هر كس در آن گام نهد ، [به مقصد] مى رسد و هركس آن را رها كند ، از دين خارج مى شود و هركس از آن جدا گردد ، نابود مى شود .
الإمام الباقر عليه السلام : إنَّ المُؤمِنَ أخُو المُؤمِنِ ؛ لا يَشتِمُهُ ، و لا يَحرِمُهُ ، و لا يُسيءُ بِهِ الظَّنَّ .
امام باقر عليه السلام : مؤمن ، برادرِ مؤمن است ؛ به او دشنام نمى دهد ، او را محروم نمى سازد و به او بدگمان نمى شود .
عنه عليه السلام : إنَّ نَفَرا مِنَ المُسلِمينَ خَرَجوا إلى سَفَرٍ لَهُم فَضَلُّوا الطَّريقَ ، فَأَصابَهُم عَطَشٌ شَديدٌ ، فَتَكَفَّنوا ولَزِموا اُصولَ الشَّجَرِ ، فَجاءَهُم شَيخٌ و عَلَيهِ ثِيابٌ بيضٌ ، فَقالَ : قوموا فَلا بَأسَ عَلَيكُم فَهذَا الماءُ . فَقاموا و شَرِبوا وَ ارتَوَوا ، فَقالوا : مَن أنتَ يَرحَمُكَ اللّه ُ ؟ فَقالَ : أنَا مِنَ الجِنِّ الَّذينَ بايَعوا رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آله، إنّي سَمِعتُ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهيَقولُ : «المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ ، عَينُهُ و دَليلُهُ» ، فَلَم تَكونوا تَضَيَّعوا بِحَضرَتي .
امام باقر عليه السلام : گروهى از مسلمانان براى سفرى ، راهى شدند ؛ ليكن راه را گم كردند و دچار تشنگى شديدى گشتند . پس [تن به مرگ دادند و ]كفن پوشيدند و كنار تنه هاى درختان ، ماندگار شدند . آن گاه پيرى با جامه هاى سفيد ، نزدشان آمد و گفت : «برخيزيد كه مشكلى برايتان پيش نمى آيد و اين آب است» . آنان برخاستند و نوشيدند و سيراب گشتند .
پس از آن گفتند : خداوند ، رحمتش را شامل حالت كند . كيستى ؟
پاسخ داد : «من از جنّيانى هستم كه با پيامبر خدا بيعت كردند . شنيدم پيامبر خدا مى فرمود : مؤمن ، برادر مؤمن است ؛ ديده بان و راهنماى اوست . ``پس نمى شد كه با حضور من تباه شويد» .
الإمام الصادق عليه السلام : المُسلِمُ أخُو المُسلِمِ ؛ لا يَظلِمُهُ ، و لا يَخذُلُهُ ، و لا يَغتابُهُ ، و لا يَخونُهُ ، و لا يَحرِمُهُ .
امام صادق عليه السلام : مسلمان ، برادرِ مسلمان است ؛ به او ستم نمى كند ، او را تنها نمى گذارد ، غيبت او را نمى كند ، به او خيانت نمى ورزد و او را محروم نمى سازد .
عنه عليه السلام : المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ ، عَينُهُ و دَليلُهُ ؛ لا يَخونُهُ ، و لا يَظلِمُهُ ، و لا يَغُشُّهُ ، و لا يَعِدُهُ عِدَةً فَيُخلِفَهُ .
امام صادق عليه السلام : مؤمن ، برادرِ مؤمن است ؛ ديده بان و راهنماى اوست ، به او خيانت نمى ورزد ، به او ستم نمى كند ، او را فريب نمى دهد و به او وعده اى كه آن را به جاى نياورد ، نمى دهد .
عنه عليه السلام : المُسلِمُ أخُو المُسلِمِ ؛ لا يَظلِمُهُ ؛ ولا يَخذُلُهُ ، ولا يَخونُهُ . ويَحِقُّ عَلَى المُسلِمينَ الاِجتِهادُ فِي التَّواصُلِ ، وَالتَّعاوُنُ عَلَى التَّعاطُفِ ، وَالمُواساةُ لِأهلِ الحاجَةِ ، وتَعاطُفُ بَعضِهِم عَلى بَعضٍ ، حَتّى تَكونوا كَما أمَرَكُمُ اللّه ُ عز و جل رُحَماءَ بَينَكُم مُتَراحِمينَ ، مَغتَمّينَ لِما غابَ عَنكُم مِن أمرِهِم ، عَلى ما مَضى عَلَيهِ مَعشَرُ الأَنصارِ عَلى عَهدِ رَسولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله .
امام صادق عليه السلام : مسلمان ، برادرِ مسلمان است ؛ به او ستم نمى كند ، او را تنها نمى گذارد و به او خيانت نمى ورزد . بر مسلمانان لازم است كه براى پيوند و همكارى در جهت توجّه به يكديگر و همدردى با نيازمندان و سهيم كردن آنان در مال خود و مهربانى برخى نسبت به برخى ، كوشش كنند ، تا همان گونه باشيد كه خداوند عز و جل به شما فرمان داده است : مهربان و مهرورز ميان خودتان ، و اندوهگين از گرفتارى هايشان كه از شما پنهان مانده است ، به گونه اى كه انصار در روزگار پيامبر خدا بودند .
عنه عليه السلام : قالَ الحارِثُ الأَعوَرُ لِأَميرِ المُؤمِنينَ عليه السلام : يا أميرَ المُؤمِنينَ ، أنَا وَاللّه
اُحِبُّكَ .
فَقالَ لَهُ : يا حارِثُ ، أما إذا أحبَبتَني فَلا تُخاصِمُني ، ولا تُلاعِبُني ، ولا تُجاريني ، ولا تُمازِحُني ، ولا تُواضِعُني ، ولا تُرافِعُني .
امام صادق عليه السلام : حارث اَعوَر به امير مؤمنان گفت : اى امير مؤمنان ! به خدا
سوگند ، من تو را دوست دارم .
حضرت فرمود : «هان ! حال كه مرا دوست دارى ، پس با من ستيزه نمى كنى ، مرا بازى نمى دهى ، با من مجادله نمى نمايى ، با من شوخى نمى كنى ، و مرا از منزلت حقيقى ام پايين تر و بالاتر نمى نهى» .