امام على عليه السلام : هركه عيب هاى نهانى را بكاود ، خداوند از دوستى دل ها محرومش مى كند .
امام صادق عليه السلام : نهان مردم را مكاو ، كه بى دوست مى مانى .
عنه عليه السلام ـ لِأَبي بَصيرٍ ـ : يا أبا مُحَمَّدٍ لا تُفَتِّشِ النّاسَ عَن أديانِهِم ؛ فَتَبقى بِلا صَديقٍ .
امام صادق عليه السلام ـ به ابو بصير ـ : اى ابو محمّد! از دينِ مردمان بازجويى مكن ، كه بى دوست مى مانى .
امام صادق عليه السلام : هركه تنها با افراد بى عيب برادرى كند ، دوستانش اندك شوند .
عنه عليه السلام : لا تَطلُب مِنَ الدُّنيا أربَعَةً ؛ فَإِنَّكَ لا تَجِدُها و أنتَ لابُدَّ لَكَ مِنها : عالِما يَستَعمِلُ عِلمَهُ ؛ فَتَبقى بِلا عالِمٍ ، و عَمَلاً بِغَيرِ رِياءٍ ؛ فَتَبقى بِلا عَمَلٍ ، و طَعاما بِلا شُبهَةٍ ؛ فَتَبقى بِلا طَعامٍ ، و صَديقا بِلا عَيبٍ ؛ فَتَبقى بِلا صَديقٍ .
امام صادق عليه السلام : در دنيا جوياى چهار چيز مباش كه آنها را نخواهى يافت ، حال آن كه به آنها نيازمندى : عالمى كه علم خود را به كار بندد ، پس بى عالم مى مانى ؛ عملى پاك از رياكارى ، كه در اين صورت ، بى عمل مى مانى ؛ غذايى دور از شبهه [حُرمت] ، كه بى غذا مى مانى ؛ و دوستى بى عيب ، كه بى دوست مى مانى .