البداية و النهاية ـ به نقل از هشام بن عُروه ، از پدرش ـ : لقمان گفت: «همان را درو مى كنيد كه مى كاريد» .
الاختصاص عن الأوزاعيّ ـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ : يا بُنَيَّ ، إنَّكَ كَما تَزرَعُ تَحصُدُ ، وكَما تَعمَلُ تَجِدُ .
عرائس المجالس عن سُفيان الثوريِّ :قالَ لُقمانُ لاِبنِهِ : يا بُنَيَّ ، لا تَحقِرَنَّ مِنَ الاُمورِ صِغارَها ، إنَّ الصِّغارَ غَداً تَصيرُ كِباراً .
الاختصاص عن الأوزاعيّ ـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ : يا بُنَيَّ ، إنَّ اللّه َ تَعالى رَهَنَ النّاسَ بِأَعمالِهِم ، فَوَيلٌ لَهُم مِمّا كَسَبَت أيديهِم وأفئِدَتُهُم .
الاختصاص ـ به نقل از اَوزاعى ـ : لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! خداوند متعال مردم را در گرو عمل هايشان قرار داده است ؛ پس واى بر آنان ، نسبت به آنچه دست و دلشان به دست مى آورَد!» .
الاختصاص عن الأوزاعيّ ـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ : يا بُنَيَّ ، إنَّكَ مُدرَجٌ في أكفانِكَ ، ومُحَلٌّ قَبرَكَ ، ومُعايِنٌ عَمَلَكَ كُلَّهُ .
الاختصاص ـ به نقل از اَوزاعى ـ : لقمان عليه السلام به پسرش گفت: «اى پسرم! همانا تو [سرانجام] در كفنت پيچيده مى شوى و در قبرت جا مى گيرى و همه عملت را مى بينى» .
الاختصاص عن الأوزاعيّ ـ فيما قالَ لُقمانُ عليه السلام لاِبنِهِ ـ : يا بُنَيَّ ، إنَّهُ حينَ تَتَفَطَّرُ السَّماءُ وتُطوى ، وتَنَزَّلُ المَلائِكَةُ صُفوفاً خائِفينَ حافّينَ مُشفِقينَ ، وتُكَلَّفُ أن تُجاوِزَ الصِّراطَ ، وتُعايِنَ حينَئِذٍ عَمَلَكَ ، وتوضَعُ المَوازينُ ، وتُنشَرُ الدَّواوينُ .
الاختصاص ـ به نقل از اَوزاعى ، درباره گفته لقمان عليه السلام به پسرش ـ : اى پسرم! روز قيامت ، زمانى است كه آسمانْ شكافته مى شود و در هم مى پيچد و فرشتگان ـ در صف هايى ، بيمناك [از خدا] و در برگيرنده [ ى بندگان] و با مهربانى ـ نازل مى گردند و تو موظّف مى شوى كه از صراط ، گذر كنى. در اين هنگام ، عملت را مشاهده مى كنى و ترازوها [ ى سنجش عمل] برپا مى گردند و ديوان ها گشوده مى شوند .