زنهاردهى از سودا كردنِ آخرت به دنيا

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : بشارت باد اين امّت را به بلندى و عظمت و دين و پيروزى و قدرت يافتن در زمين! پس ، هر كه از آنان كار آخرت را براى دنيا انجام دهد، در آخرت ، او را نصيبى نخواهد بود.

امام على عليه السلام : زنهار كه بهره ات از پروردگارت و قرب و منزلتت در نزد او را به متاع كوچك دنيا بفروشى!

امام على عليه السلام : مردم ، امرى از امور دين خود را به خاطر آباد كردن دنيايشان فرو نمى گذارند ، مگر آن كه خداوند ، زيانبارتر از آن را برايشان مى گشايد.

امام على عليه السلام : آخرت را به دنيا مفروشيد و بقا (آخرت) را با فنا (دنيا) عوض نكنيد.

امام على عليه السلام : اى مردم! شما اگر دنيا را بر آخرت برگزينيد ، در [قبولِ [كالاى پَست و بى ارزش آن ، به آن ، زود پاسخ داده ايد و مَركب آرزوهايتان را تا دورترين مقصد تازانده ايد ، و آن ، شما را به آبشخورهايى مى برد كه فرجامش پشيمانى است و طعم دگرگونى حالات و كيفرهايى را كه به امّت هاى پيشين و نسل هاى گذشته چشانيد ، به شما نيز مى چشاند.

امام على عليه السلام : آخرت ، عوض ندارد و دنيا ، بهاى جان [آدمى] نيست.

امام على عليه السلام : نيرويت را صرف مَعادت كن تا جايگاه [ابدى] خود را آباد كنى ، و آخرتت را به دنيايت مفروش.

امام على عليه السلام : اقامتگاه [ابدى] خويش را آباد كن و آخرتت را به دنيايت مفروش.

امام على عليه السلام : بد تجارتى است اين كه دنيا را بهاى جانت و عوضى كه نزد خدا دارى ، بدانى!

امام على عليه السلام : كيست مغبون تر از كسى كه بقا [و آخرت جاويدان] را به فنا [و دنياى گذرا] بفروشد؟

امام على عليه السلام : كيست زيان ديده تر از كسى كه آخرت را با دنيا عوض كرد؟!

امام على عليه السلام : زيانكارترينِ مردم ، كسى است كه به جاى آخرت ، به دنيا رضايت داد.

امام على عليه السلام : كسى كه آخرتش را به دنيايش بفروشد ، هر دو را باخته است.

امام صادق عليه السلام : «چه بد است آنچه جان هايشان را به آن فروختند» ، يعنى به عذاب ؛ زيرا كه آخرت را به دنيا فروختند و جان هايشان را به گروِ عذابِ هميشگى دادند . (اى كاش مى دانستند) كه جان هايشان را به عذاب فروخته اند؛ امّا به دليل كافر بودنشان به آن (عذاب) ، اين را [كه جان خود را به بد چيزى فروخته اند ، [نمى دانند .
پس ، چون انديشيدن در حجّت هاى خدا را فرو نهادند تا [در نتيجه اين انديشه و تأمّل ، اين حقيقت را] بدانند ، خداوند آنان را به سبب اعتقاد باطلشان و انكار حق ، عذاب كرد.

امام صادق عليه السلام ـ در زيارت امام حسين عليه السلام در روز اربعين ـ : بارخدايا! من گواهى مى دهم كه آن بزرگوار ... خون خود را در راه تو نثار كرد تا بندگانت را از جهالت و سرگشتگىِ گم راهى برهاند ، در حالى كه آنان كه دنيا فريبشان داد و بهره خود [از آخرت] را به [دنياى] پَست فروختند ، عليه او هميار شدند.

امام صادق عليه السلام ـ در زيارت امام حسين عليه السلام ـ : پس ، با دعوت [مردم به حق، [حجّت را تمام كرد و خون و جان خود را در راه تو بخشيد ... تا آن كه كسانى از خَلق تو كه دنيا فريبشان داد و آخرت را به كمترين بها فروختند ، بر او شوريدند.

امام كاظم عليه السلام : كسى كه از خداوند به دنيا رضايت دهد ، به پَست ، رضايت داده است.

الكافى ـ به نقل از على بن عيسى ، از معصوم عليه السلام ـ : خداوند متعال با موسى نجوا كرد و در نجوايش با او گفت : « ... اى موسى! دنيا ، اندك آبى تيره است ؛ نه پاداشى [در خور] براى مؤمن و نه كيفرى [مناسب] براى بى ايمان است . پس ، واى و صد واى بر كسى كه پاداش مَعادش را به ليسيدنى ناماندگار و گاز زدنى ناپايدار فروخت!