«مَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِى حَرْثِهِ وَ مَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَ مَا لَهُ فِى الآخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ » .
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كس كار آخرتش را درست كند ، خداوند كار دنيايش را براى او درست مى نمايد.
عنه صلي الله عليه و آله : ثَلاثَةٌ مَن كُنَّ فيهِ يَستَكمِلُ إيمانَهُ : رَجُلٌ لا يَخافُ فِي اللّه ِ لَومَةَ لائِمٍ ، ولا يُرائي بِشَيءٍ مِن عَمَلِهِ ، وإذا عُرِضَ عَلَيهِ أمرانِ ؛ أحدُهُما لِلدُّنيا وَالآخَرُ لِلآخِرَةِ ، اختارَ أمرَ الآخِرَةِ عَلَى الدُّنيا.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : سه چيز است كه هر كس آنها را دارا باشد ، ايمانش را كامل گردانيده است ، اين كه : در راه خدا از سرزنش هيچ سرزنشگرى نهراسد ، و در هيچ كارش ريا نكند ، و هر گاه دو كار برايش پيش آيد كه يكى براى دنيا و ديگرى براى آخرت است ، كار آخرت را بر دنيا برگزيند.
عنه صلي الله عليه و آله : إنَّ العَبدَ المُؤمِنَ إذا كان فِي انقِطاعٍ مِنَ الدُّنيا وإقبالٍ مِنَ الآخِرَةِ نَزَلَ إلَيهِ مَلائِكَةٌ مِنَ السَّماءِ ، بيضُ الوُجوهِ كَأَنَّ وُجوهَهُمُ الشَّمسُ ، مَعَهُم كَفَنٌ مِن أكفانِ الجَنَّةِ ، وحُنوطٌ مِن حُنوطِ الجَنَّةِ ، حَتّى يَجلِسوا مِنهُ مَدَّ البَصَرِ ، ثُمَّ يَجيءُ مَلَكُ المَوتِ حَتّى يَجلِسَ عِندَ رَأسِهِ ، فَيَقولَ : أيَّتُهَا النَّفسُ الطَّيِّبَةُ ، اُخرُجي إلى
مَغفِرَةٍ مِنَ اللّه ِ ورِضوانٍ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : بنده مؤمن ، هر گاه در حال جدا شدن از دنيا و روى آوردن به آخرت باشد ، فرشتگانى سپيدروى ، چنان كه گويى چهره هايشان آفتاب درخشان است ، از آسمان با كفنى از كفن هاى بهشت و حُنوطى از حنوط هاى بهشت نزد او فرود مى آيند و در فاصله يك چشم رس ، نزدش مى نشينند . آن گاه ملك الموت مى آيد و كنار سر او مى نشيند و مى گويد : «اى نفْس پاك!
به سوى آمرزش و رضوان خداوند ، بيرون شو» .
عنه صلي الله عليه و آله : الدُّنيا طالِبَةٌ ومَطلوبَةٌ ، وَالآخِرَةُ طالِبَةٌ ومَطلوبَةٌ ؛ فَمَن طَلَبَ الآخِرَةَ طَلَبَتهُ الدُّنيا حَتّى يَستوفِيَ مِنها رِزقَهُ ، ومَن طَلَبَ الدُّنيا طَلَبَتهُ الآخِرَةُ حَتّى يَأتِيَهُ المَوتُ فَيَأخُذَهُ بَغتَةً.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : دنيا طالب است و مطلوب ، و آخرت [نيز] طالب است و مطلوب . پس ، هر كس آخرت را طلب كند ، دنيا در طلب او برمى آيد تا او روزى اش را از آن به تمام و كمال دريافت كند ؛ و هر كس دنيا را طلب كند ، آخرت در طلب او برمى آيد تا مرگ به سراغش آيد و ناگهان او را بگيرد.
عنه صلي الله عليه و آله : ألا إنَّ الدُّنيا وَالآخِرَةَ طالِبَتانِ ومَطلوبَتانِ ؛ فَطالِبُ الآخِرَةِ تَطلُبُهُ الدُّنيا حَتّى يَستَكمِلَ رِزقَهُ ، وطالِبُ الدُّنيا تَطلُبُهُ الآخِرَةُ حَتّى يَأخُذَ المَوتُ بِعُنُقِهِ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : آگاه باشيد كه دنيا و آخرت ، هر دو ، طالب اند و مطلوب . دنيا طالب آخرت را طلب مى كند تا اين كه او روزىِ خويش را به تمام و كمال دريافت نمايد ؛ و [نيز [آخرت ، در طلب طالب دنياست تا اين كه مرگ ، گردن او را بگيرد.
عنه صلي الله عليه و آله : ما تَرَكَ عَبدٌ لِلّهِ أمرا لا يَترُكُهُ إلاّ لِلّهِ تَعالى ، إلاّ عَوَّضَهُ اللّه ُ مِنهُ ما هُوَ خَيرٌ لَهُ مِنهُ في دينِهِ ودُنياهُ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هيچ بنده اى به خاطر خدا كارى را ـ كارى كه انجام دادن آن ، نزد خدا ناپسند است ـ مگر آن كه خداوند ، چيزى را كه براى دين و دنياى او بهتر از آن است ، به او عوض داد.
الإمام عليّ عليه السلام : لا يَترُكُ النّاسُ شَيئا مِن دُنياهُم لاِءِصلاحِ آخِرَتِهِم إلاّ عَوَّضَهُمُ اللّه ُ سُبحانَهُ خَيرا مِنهُ.
امام على عليه السلام : مردم ، چيزى از دنيايشان را براى اصلاح آخـرتشان فرو نگذاشتند ، مگر آن كه خداوند سبحان ، بهتر از آن چيز را عوضشان داد.
عنه عليه السلام : الرِّزقُ رِزقانِ : طالِبٌ ومَطلوبٌ ؛ فَمَن طَلَبَ الدُّنيا طَلَبَهُ المَوتُ حَتّى يُخرِجَهُ عَنها، ومَن طَلَبَ الآخِرَةَ طَلَبَتهُ الدُّنيا حَتّى يَستَوفِيَ رِزقَهُ مِنها.
امام على عليه السلام : روزى ، دو گونه است : روزى اى كه طالب توست و روزى اى كه تو طالب آنى . پس هر كه طالب دنيا باشد ، مرگ ، او را خواهد طلبيد تا از دنيا بيرونش كند ، و هر كه طالب آخرت باشد ، دنيا او را خواهد طلبيد تا روزى اش را به تمامى به او برساند .
عنه عليه السلام : ألا وإنَّهُ لا يَضُرُّكُم تَضييعُ شَيءٍ مِن دُنياكُم بَعدَ حِفظِكُم قائِمَةَ دينِكُم ، ألا وإنَّهُ لا يَنفَعُكُم بَعدَ تَضييعِ دينِكُم شَيءٌ حافَظتُم عَليهِ مِن أمرِ دُنياكُم.
امام على عليه السلام : بدانيد كه با وجود حفظ بنيان دينتان ، هر چه از دنيايتان از دست بدهيد ، زيانى به شما نمى زند . بدانيد كه در صورت ضايع كردن دينتان ، هر آنچه از دنيايتان حفظ كنيد ، سودى به شما نمى رساند.
عنه عليه السلام : ألا وإنَّهُ لا يضُرُّكُم تَواضُعُ شَيءٍ مِن دُنياكُم بَعدَ حِفظِكُم وَصِيَّةَ اللّه ِ وَالتَّقوى ، ولا يَنفَعُكُم شَيءٌ حافَظتُم عَليهِ مِن أمرِ دُنياكُم بَعدَ تَضييعِ ما اُمِرتُم بِهِ مِنَ التَّقوى.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : بدانيد كه با وجود پايبندى تان به سفارش خداوند و تقوا ، فرو نهادن چيزى از دنيايتان ، به شما زيانى نمى زند ؛ و در صورت فرو نهادن تقوا كه بدان فرمان داده شده ايد، آنچه از امور دنيايتان حفظ كنيد ، به شما سودى نمى رساند.
سعد السعود نقلاً عن الزَّبورِ : بَني آدَمَ رِهانَ المَوتِ ! اِعمَلوا لاِآخِرَتِكُم وَاشتَروها بِالدُّنيا ، ولا تَكونوا كَقَومٍ أخَذوها لَهوا ولَعِبا ، وَاعلَموا أنَّ مَن قارَضَني نَمَت بِضاعَتُهُ وتَوَفَّرَ رِبحُها ، ومَن قارَضَ الشَّيطانَ [قُرِنَ] مَعَهُ.
سعد السعود ـ به نقل از زَبور ـ : بنى آدم در گرو مرگ اند! براى آخرتتان كار كنيد و آن را با [دادن [دنيا بخريد ، و چونان مردمانى نباشيد كه آخرت را سرگرمى و بازى گرفتند .
بدانيد كه هر كس به من قرض دهد ، كالايش رشد مى كند و سود آن كالا فراوان مى شود ؛ و هر كس به شيطان قرض دهد ، با او قرين مى گردد.
امام على عليه السلام : به آخرت چنگ در زن تا دنيا زبونانه ، خود ، نزد تو آيد .
امام على عليه السلام : طالب آخرت ، به آرزوى خود از آن مى رسد و از دنيا ، [همه [آنچه برايش مقدّر شده ، به او مى رسد.
امام على عليه السلام : تو اگر براى آخرت كار كنى ، به نصيبت دست مى يابى.
امام على عليه السلام : هر كه براى دينش كار كرد ، خداوند ، كار دنيايش را كفايت كرد .
امام على عليه السلام : هر كه براى مَعاد كار كرد ، به راه درست دست يافت.
امام على عليه السلام : هر كه مَعاد را آباد كرد ، به راه درست دست يافت.
امام على عليه السلام : سود كننده ترينِ مردم ، كسى است كه آخرت را به دنيا خريد.
امام على عليه السلام : سود بَرنده ، كسى است كه اين جهان را با آن جهان ، سودا كرد.