«فَلاَ تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِىَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءَ بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ » .
اليَمِّ ، فَليَنظُر بِمَ تَرجِعُ!
المستدرك على الصحيحين عن المستورد : كُنّا عِندَ النَّبِيِّ صلي الله عليه و آله فَتَذاكَرُوا الدُّنيا وَالآخِرَةَ ، فَقالَ بَعضُهُم : إنَّمَا الدُّنيا بَلاغٌ لِلآخِرَةِ ، فيهَا العَمَلُ وفيهَا الصَّلاةُ وفيهَا الزَّكاةُ . وقالَت طائِفَةٌ مِنهُم : الآخِرَةُ فيها الجَنَّةُ ، وقالوا ما شاءَ اللّه ُ .
فَقالَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله : مَا الدُّنيا فِي الآخِرَةِ إلاّ كَما يَمشي أحَدُكُم إلَى اليَمِّ فَأَدخَلَ إصبَعَهُ فيهِ ؛ فَما خَرَجَ مِنهُ فَهِيَ الدُّنيا .
المستدرك على الصحيحين : ـ به نقل از مُستورِد ـ : در خدمت پيامبر صلي الله عليه و آله بودم كه حاضران ، سخن از دنيا و آخرت به ميان آوردند .
بعضى گفتند : دنيا ، در حقيقت ، جاى توشه برداشتن براى آخرت است . در آن ، عمل است و نماز است و زكات .
گروهى گفتند : در آخرت ، بهشت است . و هر كس سخنى گفت . پيامبر خدا فرمود : «دنيا در برابر آخرت ، جز به مانند اين نيست كه فردى از شما به كنار دريا برود و انگشتش را در آن فرو برد . آنچه از [نَم] دريا [با انگشتش [بيرون مى آيد ، همان دنياست» .
رسول اللّه صلي الله عليه و آله : ما أخَذَتِ الدُّنيا مِنَ الآخِرَةِ إلاّ كَما أخَذَ مِخيَطٌ غُرِسَ فِي البَحرِ مِن مائِهِ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : آنچه دنيا از آخرت گرفته است ، جز به اندازه آبى كه سوزنى فرو رفته در دريا به خود مى گيرد ، نيست .
عنه صلي الله عليه و آله : مَثَلُكُم أيُّهَا الاُمَّةُ كَمَثَلِ عَسكَرٍ قَد سارَ أوَّلُهُم ونودِيَ بِالرَّحيلِ ؛ فَما أسرَعَ ما يَلحَقُ آخِرُهُم بِأَوَّلِهِم! وَاللّه ِ مَا الدُّنيا مِنَ الآخِرَةِ إلاّ كَنَفحَةِ أرنَبٍ ، الجِدَّ الجِدَّ عِبادَ اللّه ِ! وَاستَعينوا بِاللّه ِ رَبِّكُم.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : حكايت شما ـ اى مردم ـ همانند سپاهى است كه ابتداى آن رفته و نداى كوچ [در آن، [سر داده شده است . پس ، چه زود آخر آن سپاه به اوّلش مى رسد! به خدا سوگند ، دنيا در برابر آخرت ، جز به مانند يك نَفَس (جهش) خرگوشى نيست . بكوشيد ، بكوشيد ـ اى بندگان خدا ـ و از خداوند ، پروردگارتان ، كمك بجوييد.
الإمام عليّ عليه السلام : كُلُّ شَيءٍ مِنَ الدُّنيا سَماعُهُ أعظَمُ مِن عِيانِهِ ، وكُلُّ شَيءٍ مِنَ الآخِرَةِ
عِيانُهُ أعظَمُ مِن سَماعِهِ ، فَليَكفِكُم مِنَ العِيانِ السَّماعُ ومِنَ الغَيبِ الخَبَرُ.
امام على عليه السلام : هر چيز دنيا [از خير و شرّش] ، شنيدنش بزرگ تر از ديدن آن است ، و هر چيز آخرت [از پاداش ها و كيفرهايش] ، ديدنش بزرگ تر از
شنيدن آن است .
پس ، براى ديدن [امور آخرت] به شنيدن [اوصاف آنها] بسنده كنيد و براى [آگاهى از [غيب ، به خبر[ى كه پيامبران و مُخبرانِ صادق درباره آن به شما داده اند] ، اكتفا نماييد.
عنه عليه السلام : ما المَغرورُ الَّذي ظَفِرَ مِنَ الدُّنيا بِأَعلى هِمَّتِهِ ، كَالآخَرِ الَّذي ظَفِرَ مِنَ الآخِرَةِ بِأَدنى سُهمَتِهِ.
امام على عليه السلام : فريب [ـِ دنيا] خورده اى كه از دنيا به بالاترين خواست خويش رسيده ، همانند كسى نيست كه از آخرت به كمترين بهره خويش دست يافته است .
عنه عليه السلام ـ في تَمجيدِ اللّه ِ ـ : سُبحانَكَ ما أعظَمَ ما نَرى مِن خَلقِكَ! وما أصغَرَ كُلَّ عَظيمَةٍ في جَنبِ قُدرَتِكَ! وما أهوَلَ ما نَرى مِن مَلَكوتِكَ ! وما أحقَرَ ذلِكَ فيما غابَ عَنّا مِن سُلطانِكَ! وما أسبَغَ نِعَمَكَ فِي الدُّنيا! وما أصغَرَها في نِعَمِ الآخِرَةِ!
امام على عليه السلام ـ در تمجيد خداوند ـ : منزّهى تو ، اى خداوند! وه كه چه باعظمت است آنچه از آفرينش تو مى بينيم! و چه خُرد و ناچيز است هر عظمتى در برابر قدرت تو! و چه هول انگيز است آنچه از ملكوت تو مى بينيم! و چه حقيرند اينها در برابر آنچه از پادشاهى تو از ما پنهان است! و چه فراوان و فراگير است نعمت هاى تو در دنيا! و چه خُرد و اندك اند اينها در برابر نعمت هاى آخرت!