الإمام عليّ عليه السلام : اِجعَلِ الدُّنيا شَوكا وَانظُر أينَ تَضَعُ قَدَمَكَ مِنها ، فَإِنَّ مَن رَكَنَ إلَيها خَذَلَتهُ ، ومَن أنِسَ بِها أوحَشَتهُ ، ومَن رَغِبَ فيها أوهَنَتهُ ، ومَنِ انقَطَعَ إلَيها قَتَلَتهُ ، ومَن طَلَبَها أرهَقَتهُ ، ومَن فَرِحَ بِها أترَحَتهُ ، ومَن طَمِعَ فيها صَرَعَتهُ ، ومَن قَدَّمَها أخَّرَتهُ ، ومَن أكرَمَها أهانَتهُ ، ومَن آثَرَها باعَدَتهُ مِنَ الآخِرَةِ ، ومَن بَعُدَ مِنَ الآخِرَةِ قَرُبَ مِنَ النّارِ .
امام على عليه السلام : دنيا را بوته خارى بدان و بنگر كه پاى خود را در كجاى آن مى نهى؛ زيرا هر كه به دنيا تكيه كند ، دنيا او را وا مى نهد، و هر كه به آن انس گيرد ، دنيا تنهايش مى گذارد، و هر كه آن را بخواهد ، دنيا او را خوار مى گرداند، و هر كه خود را وقف آن كند ، دنيا او را مى كُشد، و هر كه آن را بجويد ، دنيا او را به سختى مى اندازد، و هر كه به آن شاد گردد ، دنيا او را اندوهناك مى كند، و هر كه به آن طمع كند ، دنيا او را به خاك مى افكند، و هر كه آن را پيش افكند ، دنيا او را پس مى افكند، و هر كه به آن احترام بگذارد ، دنيا به او اهانت روا مى دارد، و هر كه آن را ترجيح دهد ، دنيا او را از آخرتْ دور مى گرداند، و هر كه از آخرت دور شود ، به آتش نزديك مى گردد.