ب ـ فرمانبرى دنيا

امام على عليه السلام : هر كه دنيا را نافرمانى كند ، دنيا از او فرمان مى برد.

امام على عليه السلام : دنيا، اَجَل ها را نزديك ، آرزوها را دور و دراز، مردان را نابود ، و احوال (اوضاع) را دگرگون مى كند. هر كه با دنيا در افتد ، دنيا بر او چيره مى گردد، هر كه با آن پنجه در افكند ، دنيا به خاكش مى افكند، هركه از دنيا نافرمانى كند ، دنيا از او فرمان مى برد، و هر كه دنيا را وا نهد ، دنيا خود به سراغش مى آيد.

امام على عليه السلام ـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ : هر چيزى ، هر گاه به خشمش آورى ، از تو نافرمانى مى كند ، بجز دنيا كه هر گاه به خشمش آورى ، از تو فرمان مى برد.

امام على عليه السلام : هر كه از دنيا دورى كند ، دنيا با زبونى نزد او مى آيد.

امام على عليه السلام : هر كه از دنيا روى گرداند ، دنيا نزد او مى آيد.

امام على عليه السلام : هر كه از دنيا دست بشويد ، دنيا به رغم ميل خود نزد او مى آيد .

امام على عليه السلام : هر كه از طلب دنيا فرو نشيند ، دنيا پيش رويش قامت مى افرازد.

امام على عليه السلام : تو اگر به دنيا پشت كنى ، دنيا به تو رو مى كند.