هـماى عـدالت
قالَ عَبْدُ اللّه ِ بنِ أَبِى رافِع:
دَخَلْتُ اِلى أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ عليه السلام يَوْمَ عِيْدٍ، فَقَدَّمَ جِرابا مَخَتُوما فَوَجَدْنا فيهِ خُبْزَ شَعِيرٍ يابِسا مَرْصُوصا فَقَدَّمَ فَاَكَلَ، فَقُلْتُ: يا أَمِيرَالمُؤْمِنِينَ فَكَيْفَ تَخْتِمُهُ؟ قالَ:
خِفْتُ هذَيْنِ الْوَلَدَيْنِ أَنْ يَلِتاهُ بِسَمْنٍ أَوْزَيْتٍ …
ابن ابى رافع مى گويد:
در روز عيدى به حضور اميرالمؤمنين عليه السلام وارد شدم، ديدم كيسه مهر و موم شده اى را به محضرش آوردند، هنـگامى كه آن را گشودند درون آن نان جـو خشك و به هم چسبيده اى بود، و حضرت امير عليه السلامپيش آمدند و از آن خوردند.
ابن ابى رافع مى گويد: من گفتم يا اميرالمؤمنين: ديگر چرا چنين نان خشك ـ غير قابل استفاده را ـ مهر و موم مى كنيد؟
حضرت فرمود:
مى ترسم اين دو فرزندم ـ شايد اشاره به امام حسن و امام حسين عليهماالسلام باشد ـ روغن يا نان خورشى بر آن بيفـزاينـد.
- کتابخانه احادیث شیعه
- ليست چهل حديث ها
- چهل حديث « عید »
- هـماى عـدالت