شـش گـوهــر
قالَ لُقمانُ :
يا بُنَىَّ، اَحُثُّكَ عَلَى سِتِّ خِصالٍ لَيْسَ مِنْها خِصْلَةٌ اِلاّ وَ هِىَ تُقَرّبُكَ اِلى رِضْوان اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ وَ تُباعِدُكَ مِنْ سَخَطِهِ:
الأُوْلى: اَنْ تَعْبُدَ اللّه َ لا تُشْرِكَ بِهِ شَيْئا
الثّانِيَةُ: الرِّضَا بِقَدَرِ اللّه فيما اَحْبَبْتَ وَ كَرِهْتَ
الثّالِثَةُ: اَنْ تُحِبَّ فِى اللّه ِ وَ تُبْغِضَ فِى اللّه ِ
الرّابِعَةُ: أنْ تُحِبَّ للنّاسِ ما تُحِبُّ لِنَفْسِكَ وَتَكْرَهُ لَهُمْ ما تَكْرَهُ لِنَفْسِكَ
الخامِسَةُ: تَكْظِمُ وَ تُحْسِنُ اِلى مَن اساءَ اِلَيْكَ
السّادِسَةُ: تَرْكُ الهَوى وَ مُخالَفَةُ الرَّدَى…
لقمان حکيم:فرزندم! تو را به شش ويژه گى تشويق مى كنم كه به هر يك از آنها رضايت خدا را نزديك مى سازد و از خشم او دور مى كند:
* عبادت خدا كنى و با چيزى به او شرك نورزى؛
* رضايت به قسمت خدايى باشد، چه دوست بدارى يا ناخشنود باشى؛
* دوستى و دشمنى تو براى خدا باشد؛
* آنچه براى خودت دوست مى دارى، دوست بدارى براى مردم و آنچه براى خودت ناپسند مى دانى ناپسند بدانى براى مردم؛
* به كسى كه با تو بدى مى كند بردبارى و خوبى نمايى؛
* دورى از هوس و جدايى از پستى ها.
مهترى، در قبول فرمان است
هر كه سيماى راستان دارد
ترك فرمان دليل حرمانست
سر خدمت بر آستان دارد
(سعدى)