دوســتى
قالَ لُقمانُ :
يا بُنَىَّ، اِتَّخِذْ اَلْفَ صَدِيْقٍ و اَلْفٌ قَلِيلٌ
وَ لا تَتَّخِذْ عَدُوّا واحِدا، وَ الواحِدُ كَثِيرٌ.
لقمان حکيم:فرزندم! هزار دوست بگير كه هزار هم كم است
و يك دشمن هم مگير كه يكى از آن هم زياد است.
دوست مشمار آنكه در نعمت زند
لاف يارى و برادر خواندگى
دوست آن دانم كه گيرد دست دوست
در پريشان حالى و درماندگى
(سعدى)