زيان دنيوى و اخروى
قالَ الإمامُ عَلِىّ عليه السلام:
يَا شُرَيْحُ! لاَ تَكُونُ ابْتَعْتَ هذِهِ الدارَ مِنْ غَيْرِ مَالِكَ، أوْ نَقَدْتَ الَثمَنَ مِنْ غَيْرِ حَلالِكَ ؛ فَإذَنْ أَنْتَ قَدْ خَسِرْتَ دَارَ الدُنْيَا وَ دَارَ الاْخِرَةِ.
شريح بن حارث، به فرمان امام عليه السلام به منصب قضا نشسته بود. روزى به حضرت على عليه السلام خبر رسيد كه وى، سرايى به هشتاد دينار خريدارى كرده است. وى را فرا خواند و فرمود:
اى شريح! مباد كه اين خانه را جز با مال خويش خريده باشى و بهاى آن، جز از مال حلال خود پرداخته باشى. و گرنه، هم در اين سرا و هم در آن سرا، زيان كرده اى.