اقامت در قـم
قالَ أَبُو عَبْدِاللّه ِ عليه السلام:
اِذا فُقِدَ الاَْمْنُ مِنَ الْعِبادِ وَ رَكِبَ النُّّاسُ عَلَى الْخُيُولِ وَ
أَعْتَزَلُوا النِساءَ وَ الطّيبَ فَالْهَرْبُ الْهَرْبُ عَنْ جَوارِهِمْ.
فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ، اِلى أَيْنَ؟ قالَ: اِلَى الْكُوفَةِ وَ
نَواحيها، أَوْ اِلى قُم وَ حَواليها فَاِنَّ الْبَلاءَ مَدْفُوعٌ عَنْهُما.
امام صادق عليه السلام فرمود:
زمانى كه امنيت از بين مردم رخت بربندد و مردم بر اسبان
سوار شوند (و به تاخت و تاز پردازند) و از زنها و بوى خوش
كناره گيرى كنند، پس بايد از نزد آنان فرار كرد. راوى گفت:
فدايت شوم كجا بايد فرار كرد؟ امام عليه السلامفرمود: بسوى كوفه و
اطراف آن، يا بسوى قم و اطرافش زيرا بلا و گرفتارى از آن
دو دفع شده است.