نقـش زبـان
عَنْ عَلىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليهماالسلام قالَ:
اِنَّ لِسـانَ ابْنِ آدَمَ يُشْـرِفُ عَـلى جَميعِ جَوارِحِهِ كُلَّ صَباحٍ
فَيَقُـولُ:
كَيْفَ اَصْبَحْتُمْ؟ فَيَقُولُونَ: بِخَيْرٍ اِنْ تَرَكْتَنا، وَ يَقُولُونَ:
اَللّهَ اَللّهَ فـينا وَ يُـناشِـدُونَهُ وَ يَـقُولُونَ: اِنَّـما نُـثابُ
وَ نُعـاقَبُ بِـكَ.
امام زين العابدين عليه السلام فرمود:
هر بامداد زبان آدميزاد بر ديگر اعضايش توجه مى كند و
مى گويد: چگونه هستيد؟ حالتان چطور است؟ آنها مى گويند:
اگر تو ما را رها كنى خوبيم، خدا را خدا را نسبت به ما بياد آور
و او را به خدا قسم مى دهند و مى گويند: پاداش و كيفر ما تنها
بخاطر توست.