فوايد رفت و آمد به مسجد

قـالَ المُجتَبى عليه السلام : «مَنْ أَدامَ الاِخْتِلافَ إلَى المَسْجِدِ أَصابَ إحدى ثَمانِ: آيَةً مُحْكَمةً، وَأَخا مُسْتَفادا وَعِلْما مُسْتَطْرِفا، وَرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً وَكَلِمَةً تَدُلُّ عَلَى الهُدى، أَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدى وَتَركَ الذُّنُوبِ حُبّا أَوْ خَشْيَةً.» [ـ الروائع المختارة، ص۱۱۱؛ به نقل از: عيون الأخبار، ابن قتيبه، ج۳، ص۳؛ در بعضى نسخه ها «أو تردعه عن ردى» مى باشد.]
امام مجتبى عليه السلام فرمود: «كسى كه به مسجد رفت و آمد (تردّد) داشته باشد، بر يكى ـ يا بيشتر ـ از نعمتهاى هشتگانه دسترسى پيدا خواهد نمود: ۱ ـ استدلالهاى استوار و محكم در امور دينى خود (اعتقادى، فقهى، سياسى و...)؛ ۲ ـ دستيابى به دوستان سودمندى كه تردّد با آنها مايه بهره ورى است؛ ۳ ـ معلومات و دانش تازه و شگفت انگيز؛ ۴ ـ رحمت و نعمتى كه چشم به راه اوست؛ ۵ ـ دستيابى به سخنان هدايت كننده اى كه شخص را به راه راست رهبرى مى كند؛ ۶ ـ دستيابى به مطالبى كه انسان را از پستيها و ضد ارزشها دور مى دارد؛ ۷ ـ دورى از گناه و محرمات يا بدان جهت كه ترك گناه را دوست مى دارد؛ ۸ ـ دورى از گناه و محرمات يا بدان جهت كه مى ترسد گرفتار عقوبت الهى شود يا آبرو و حيثيت خود را با انجام گناه از بين ببرد.»