اهلبيت عليهمالسلام و كار و تلاش
عَنْ أبىالْحَسَنِ عليه السلام قالَ:
... رَسُولُ اللّه ِ وَ أميُرالمُؤْمِنينَ وَ آبائى عليهم السلام كُلُّهُمْ
كانُوا قَد عَمِلُوا بِأيْديِهِمْ وَ هُوَ مِنْ عَمَلِ النَّبيّينَ
وَ الْمُرْسَلينَ وَ الْأوْصياءِ وَ الصّالحِينَ.
از امام هفتم نقل شده كه فرمود:
رسول خدا و اميرمؤمنان و پدرانم عليهم السلام همگى با دستان خود كار مى كردند و آن روش پيامبران و فرستادگان الهى و جانشينان آنان و افراد شايسته است.
برو كار مى كن مگو چيست كار
كه سرمايه جاودانى است كار
كار و تلاش در زندگى عبادت است. كار براى تأمين معاش، انسان را از ديگران بى نياز مى سازد و آنكه كار مى كند و از دسترنج خود زندگى اش را تأمين مى كند، عزيز و محترم مى شود. بيكارى و كَلّ بر جامعه بودن عار و ننگ است. به قول سعدى:
هر كه نان از عمل خويش خورد
منّت از حاتم طائى نبرد