زمين در دست شيعيان
قالَ الصّـادقُ عليه السلام:
كُلُّ ما فى اَيْدى شيعَتِنا مِنَ الاَْرْضِ فَهُمْ فيهِ مُحَلَّلُونَ حَتّى يَقُومَ قائِمُنا فَيُجْبيهِمْ طَسْقَ ما كانَ فى اَيْديهِمْ وَ يَتْرُكَ الاَْرْضَ فى اَيْديهِمْ وَ اَمّا ما كانَ فىاَيْدى غَيْرِهِمْ فَاِنَّ كَسْبَهُمْ مِنَ الاَْرْضِ حَرامٌ عَلَيْهِمْ حَتّى يَقُومَ قائِمُنا فَيَأْخُذَ الاَْرْضَ مِنْ اَيْديهِمْ وَ يُخْرِجَهُمْ صَغَرَةً.
امام صادق عليه السلام فرمود:
همه زمينهايى كه در اختيار شيعيان ماست بر آنان حلال است تا آنكه قائم ما قيام نمايد و از آنان ماليات زمينهايى را كه در اختيار آنان است بستاند و زمين را به ايشان واگذار نمايد. اما زمينهايى كه در اختيار غير شيعيان است، درآمد آنان از اين زمينها حرام است تا وقتى كه قائم ما بپاى خيزد و زمين را از آنان باز ستاند و با ذلت آنان را بيرون براند.
ولايت و حاكميت زمين، از آنِ امامان معصوم عليهم السلام است و تصرّف ديگران بايد با اجازه آنان باشد تا حلال گردد.