فصـل دوم :
امام مهـدى عليهالسلام
و شيوههاى حكومتى
مظهر سنّتهاى انبيا
قالَ الحُسَينُ عليه السلام:
فى القائِمِ مِنّا سُنَنٌ مِنَ الاَْنْبِياءِ ... فَاَمّا مِنْ نُوحٍ فَطُولُ الْعُمْرِ وَ أَمّا مِنْ اِبْراهيمَ فَخِفاءُ الْوِلادَةِ وَ اعْتِزالُ النّاسِ وَ اَمّا مِنْ مُوسى فَالْخَوفُ وَ الْغيبَةُ وَ أَمّا مِن عيسى فَاخْتِلافُ النّاسِ فيهِ وَ أَمّا مِنْ اَيُّوبَ فَالْفَرَجُ بَعْدَ الْبَلْوى وَ أَمّا مِنْ مُحَمَّدٍ فَالْخُرُوجُ بِالسَّيْفِ.
امام حسين عليه السلام فرمود:
در قائم ما سنّتها و ويژگيهايى از پيامبران وجود دارد:
از نوح عليه السلام عمر طولانى،
از ابراهيم عليه السلام مخفى بودن ولادت و دورى گزينى از مردم،
از موسى عليه السلام ترس و غيبت،
از عيسى عليه السلام اختلاف مردم درباره او،
از ايوب عليه السلام گشايش پس از گرفتاريها،
و از محمّد عليه السلام قيام با شمشير.
وقتى وجود او عصاره همه حجت هاى الهى در طول تاريخ باشد، اين شباهت به پيامبران بزرگ نيز بخشى از آن است و اهداف پيامبران را تعقيب خواهد كرد.