ختم قرآن و تدبّر در آن
عَنْ إِبْراهيمَ بْنِ الْعَبّاسِ قالَ:
كانَ الرِّضا عليه السلام يَخْتِمُ القُرانَ فى كُلِّ ثَلاثٍ، وَيَقُولُ:
لَوْ أَردْتُ أَنْ أَخْتِمَهُ فى أقَلٍّ مِنْ ثَلاثٍ لَخَتَمْتُهُ وَلِكنْ ما مَرَرْتُ بِايَةٍ قَطُّ إلاّ فَكَّرْتُ فيها وَ فى أَيّ شَيْءٍ أُنْزِلَتْ وَ فى أيّ وَقْتٍ فَلِذلِكَ أَخْتِمُ ثَـلاثَةَ أَيّـامٍ.
ابراهيم بن عباس گويد:
امام رضا عليه السلام در هر سه روز قرآن را ختم مى نمود و مى فرمود:
اگر بخواهم آن را در كمتر از سه روز هم مى توانم تمام كنم ولكن از هيچ آيه اى نمى گذرم مگر اينكه در آن فكر و دقت مى كنم كه درباره چه موضوعى و در چه زمانى نازل شده است به همين خاطر قرآن را در مدّت سه روز تمام مى كنم.
تلاوت قرآن همواره با دقّت و تدبّر در معانى و پيام هاى كلام خدا وظيفه هر مسلمان است و هر چه بيشتر تلاوت شود، اجر و پاداش بيشترى نصيب قرآن خوان مى شود.