صدقـات امـام عليهالسلام
عَن أبى عَبْدِاللّه ِ الدّامْغانى:
كانَ عَلىُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عليهماالسلام يَتَصَدَّقُ بِالسُّكَّرِ وَاللَّـوْزِ.
فَسُئِلَ عَنْ ذلِكَ فَقَرأَ قَوْلَهُ تَعالى:
«لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّى تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ
.
.
ابو عبداللّه دامغانى مى گويد:
امام چهارم عليه السلام از گردو و شَكر صدقه مى داد. از حكمت اين كار سؤال شد، اين آيه را خواند كه: «به نيكى و رستگارى نمى رسيد تا اينكه از آنچه دوست داريد انفاق كنيد.» (امام عليه السلام شِكر و گردو را دوست داشت.)
صدقه و انفاق، افزون بر آنكه كمكى به نيازمندان جامعه است، خصلت ايثار را هم در انسان تقويت مى كند. از اين رو بهترين صدقه آن است كه از آنچه انسان به آن علاقه دارد انفاق كند، تا از وابستگى رها شود. روش امام سجاد عليه السلام با الهام از آيه شريفه، بر اساس همين نكته است.
- کتابخانه احادیث شیعه
- ليست چهل حديث ها
- چهل حدیث « سیره سجادی » علیه السلام
- صدقـات امـام عليهالسلام