حديث و آيات: مقدمه
عَن مُوسَى بنِ جَعفَر عليه السلام:
بِئْسَ الْعَبـْدُ عَبـْدٌ
يَكُونُ ذا وَجْهَيْنِ وَذا لِسانَيْنِ
يـُطْرى اَخـاهُ اِذا شاهـَدَهُ
وَيـَأْكُلُهُ اِذا غابَ عَـنْهُ.
از سخنان امام كاظم عليه السلام:
بد بنده اى است، بنده اى كه دورو و دوزبان است،
هرگاه برادر دينى اش را مى بيند،
او را مى ستايد و تملّق مى گويد
و پشت سرش (بابدگويى) او را مى خورد!