حديث و آيات: مقدمه
قالَ رَسُـولُ اللّه صلي الله عليه و آله:
يا اَبَـا الْحَسَنِ! اِنَّ اللّهَ تَعالى جَعَلَ قَبْرَكَ وَقَبْرَ وُلْدِكَ بِقاعا مِنْ بِقاعِ الْجَنَّةِ وَ عَرْصَةً مِنْ عَرَصـاتِها وَ اِنَّ اللّهَ جَعَلَ قُلُوبَ نُجَباءَ مِنْ خَـلْقِهِ وَ صَـفْوَةً مِنْ عِبـادِهِ تَحِـنُّ اِلَيْكُمْ وَ تَحْتَمِلُ الْمَذَلَّةَ وَ الْأَذى فَيُعَـمِّرُونَ قُبُورَكُمْ وَ يُكْـثِرُونَ زيـارَتَها.
پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله خطاب به اميرالمؤمنين فرمود:
اى اباالحسن! خداى متعال، قبر تو و فرزندانت را بقعه اى از بقعه هاى بهشت و آستانه اى از آستانه هاى آن قرار داده است و همانا خداوند، دلهاى بندگان نجيب و برگزيده خويش را شيفته شما قرار داده است كه در راه زيارت شما خوارى و اذيّتها را به جان مى خرند و قبرهاى شما را آباد مى كنند و بسيار به زيارت آنها مى آيند.