حديث و آيات: مقدمه
قالَ رَسُـولُ اللّه صلي الله عليه و آله لِلْحُسَيْنِ عليه السلام:
اَخْبَرَنى جِبْرِئيلُ اَنَّكُمْ قَتْلى وَ مَصارِعُكُمْ شَتّى.
فَقالَ عليه السلام لَهُ صلي الله عليه و آله:
يا اَبَهْ فَما لِمَنْ يَزُورُ قُبُورَنا عَلى تَشَتُّتِها؟
فَقالَ صلي الله عليه و آله:
يا بُنَىَّ اُولئِكَ طَوائِفُ مِنْ اُمَّتى يَزُورُونَكُمْ يَلْتَمِسُونَ بِذلِكَ الْبَرَكَةَ وَ حَقيقٌ عَلَىَّ اَنْ آتِيَهُمْ يَوْمَ القيامَةِ فَاُخَلِّصَهُمْ مِنْ اَهْوالِ السّاعَةِ …
به روايت على عليه السلام:
روزى پيامبر با صداى بلند گريست. امام حسين عليه السلام عرض كرد:
پدرجان چرا گريه كردى؟
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله فرمود:
جبرئيل به من خبر داد كه شما كشته مى شويد، و قبرهاى شما پراكنده است.
امام حسين عليه السلام پرسيد: پدرجان! كسى كه قبرهاى ما را با اين پراكندگى زيارت كند، چه پاداشى دارد؟
فرمود: پسرم! آنان گروههايى از امّت من هستند كه شما را زيارت مى كنند و با آن زيارت، خواستار بركت اند. بر من سزاوار است كه روز قيامت سراغ آنان بروم و از ترسهاى روز قيامت نجاتشان بدهم.