حديث و آيات:
ج ـ گواراى دنيا ، شور است
الإمام عليّ عليه السلام ـ في وَصفِ الدُّنيا ـ : سُلطانُها دُوَلٌ ، وعَيشُها رَنِقٌ ، وعَذبُها اُجاجٌ ، وحُلوُها صَبِرٌ ، وغِذاؤُها سِمامٌ، وأسبابُها رِمامٌ، حَيُّها بِعَرَضِ مَوتٍ،
وصَحيحُها بِعَرَضِ سُقمٍ ، مُلكُها مَسلوبٌ ، وعَزيزُها مَغلوبٌ ، ومَوفورُها مَنكوبٌ ، وجارُها مَحروبٌ .
امام على عليه السلام ـ در توصيف دنيا ـ : قدرتش نوبتى است، عيشش تيره است، گوارايش شور است، شيرينش تلخ است، غذايش زهر است، ريسمان هايش پوسيده است، زنده اش دست خوش مرگ است، سالمش در معرض بيمارى
است ، دارايى اش از كف رفتنى است، قدرتمندش شكست خوردنى است ، ثروتمندش اسير [رنج و گرفتارى] است، و پناهنده به آن ، تاراج شونده است.