حديث و آيات:
و ـ از دنيا كاملاً بر حذر باشيد
الإمام عليّ عليه السلام : اِحذَرُوا الدُّنيَا الحَذَرَ كُلَّهُ ، وضَعوا عَنكُم ثِقَلَ هُمومِها لِما تَيَقَّنتُم لِوَشكِ زَوالِها ، وكونوا أسَرَّ ما تَكونونَ فيها أحذَرَ ما تَكونونَ لَها ، فَإِنَّ طالِبَها كُلَّمَا اطمَأَنَّ مِنها إلى سُرورٍ أشخَصَهُ عَنها مَكروهٌ ، وكُلَّمَا اغتَبَطَ مِنها بِإِقبالٍ نَغَّصَهُ عَنها إدبارٌ ، وكُلَّما ثَبَتَت عَلَيهِ مِنها رِجلاً طَوَت عَنهُ كَشحا ، فَالسّارُّ فيها غارٌّ ، وَالنّافِعُ فيها ضارٌّ ، وُصِلَ رَخاؤُها بِالبَلاءِ ، وجُعِلَ بَقاؤُها إلَى الفَناءِ ، فَرَحُها مَشوبٌ بِالحُزنِ ، وآخِرُ هُمومِها إلَى الوَهنِ .
امام على عليه السلام : از دنيا كاملاً بر حذر باشيد و بار اندوه هاى آن را از دوش خويش برداريد؛ چون يقين داريد كه به زودى از شما جدا مى شود، و آن گاه كه بيش از هر زمان ديگر در دنيا شاديد، بيش از هميشه از آن بر حذر باشيد؛ چرا كه طالبِ دنيا هر گاه به شادى اى از آن دل گرم شود ، پيشامدى ناگوار ، او را از آن شادى خارج مى سازند، و هر گاه با اقبالى از دنيا شادمان شود، ادبارى از آن ، شادىِ او را به كامش تلخ مى گرداند، و هر گاه دنيا گامى براى او بردارد ، گامى به او پشت مى كند. پس، شادكننده دنيا فريبنده است، و سودمندِ آن ، زيانمند. آسايشش به گرفتارى پيوسته است، بودنش به نابودى واگذار شده است ، شادى اش با اندوه ، آميخته است، و غم هايش به ناتوانى مى انجامد.