حديث و آيات:
ح ـ سراى رفتن
عنه عليه السلام : إنَّ الدُّنيا دارُ شُخوصٍ ومَحَلَّةُ تَنغيصٍ ، ساكِنُها ظاعِنٌ ، وقاطِنُها بائِنٌ ، وبَرقُها خالِبٌ ، ونُطقُها كاذِبٌ ، وأموالُها مَحروبَةٌ ، وأعلاقُها مَسلوبَةٌ . ألا وهِيَ المُتَصَدِّيَةُ العَتونُ ، وَالجامِحَةُ الحَرونُ ، وَالمانِيَةُ الخَؤونُ .
امام على عليه السلام : دنيا ، سراى رفتن است و جايگاه تلخى ها ؛ ساكن آن ، كوچنده است و مقيم آن ، از دنيا جدا مى شود ؛ آذرخشش بى باران است، گفتارش دروغ، دارايى هايش به غارت رونده و نفايسش از كف رونده. بدانيد كه دنيا سخت گير و سركش و چموش است و دروغ گويى خيانت پيشه است.