حديث و آيات:
و ـ سراى برخوردارى محدود
«يَـقَوْمِ إِنَّمَا هَـذِهِ الْحَيَوةُ الدُّنْيَا مَتَـعٌ وَ إِنَّ الآخِرَةَ هِىَ دَارُ الْقَرَارِ» .
«اى قوم من! اين زندگى دنيا ، تنها برخوردارى [محدود و موقّت] است، و در حقيقت، آن آخرت است كه سراى ماندگارى است».
«وَ مَا أُوتِيتُم مِّن شَىْ ءٍ فَمَتَـعُ الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ زِينَتُهَا وَ مَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقَى أَفَلاَ تَعْقِلُونَ» .
«و هر آنچه به شما داده شده است، برخوردارى زندگى دنيا و زيور آن است ؛ ولى آنچه پيش خداست ، بهتر و پايدارتر است . مگر نمى انديشيد؟».
«وَ فَرِحُواْ بِالْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ مَا الْحَيَوةُ الدُّنْيَا فِى الآخِرَةِ إِلاَّ مَتَـعٌ» .
«و به زندگى دنيا شاد شده اند ، حال آن كه زندگى دنيا در برابر آخرت ، جز برخوردارى [محدود و موقّت] نيست».
الإمام عليّ عليه السلام : إنَّما الدُّنيا مَتاعُ أيّامٍ قَلائِلَ ، ثُمَّ تَزولُ كَما يَزولُ السَّرابُ ، وتُقشَعُ
كَما يَنقَشِعُ
السَّحابُ .
امام على عليه السلام : دنيا ، در حقيقت، برخوردارى چند روزه اى اندك است . سپس ، همچون سراب از ميان مى رود و به سان ابر ، پراكنده مى شود.